joi, 5 august 2021

Epistola către Romani în greacă

 

ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ

 

NT Nestle 1904

1: 1 Παῦλος δοῦλος Χριστοῦ Ἰησοῦ, κλητὸς ἀπόστολος ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον Θεοῦ, 2 ὃ προεπηγγείλατο διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίαις 3 περὶ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ τοῦ γενομένου ἐκ σπέρματος Δαυεὶδ κατὰ σάρκα, 4 τοῦ ὁρισθέντος Υἱοῦ Θεοῦ ἐν δυνάμει κατὰ πνεῦμα ἁγιωσύνης ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, 5 δι’ οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπακοὴν πίστεως ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, 6 ἐν οἷς ἐστε καὶ ὑμεῖς κλητοὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 7 πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν Ῥώμῃ ἀγαπητοῖς Θεοῦ, κλητοῖς ἁγίοις· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.

8 Πρῶτον μὲν εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ περὶ πάντων ὑμῶν, ὅτι ἡ πίστις ὑμῶν καταγγέλλεται ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. 9 μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ᾧ λατρεύω ἐν τῷ πνεύματί μου ἐν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, ὡς ἀδιαλείπτως μνείαν ὑμῶν ποιοῦμαι 10 πάντοτε ἐπὶ τῶν προσευχῶν μου, δεόμενος εἴ πως ἤδη ποτὲ εὐοδωθήσομαι ἐν τῷ θελήματι τοῦ Θεοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς. 11 ἐπιποθῶ γὰρ ἰδεῖν ὑμᾶς, ἵνα τι μεταδῶ χάρισμα ὑμῖν πνευματικὸν εἰς τὸ στηριχθῆναι ὑμᾶς, 12 τοῦτο δέ ἐστιν συνπαρακληθῆναι ἐν ὑμῖν διὰ τῆς ἐν ἀλλήλοις πίστεως ὑμῶν τε καὶ ἐμοῦ. 13 οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο, ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθὼς καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν. 14 Ἕλλησίν τε καὶ Βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί· 15 οὕτως τὸ κατ’ ἐμὲ πρόθυμον καὶ ὑμῖν τοῖς ἐν Ῥώμῃ εὐαγγελίσασθαι. 16 οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον· δύναμις γὰρ Θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι. 17 δικαιοσύνη γὰρ Θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίστεως εἰς πίστιν, καθὼς γέγραπται Ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.

18 Ἀποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ’ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων, 19 διότι τὸ γνωστὸν τοῦ Θεοῦ φανερόν ἐστιν ἐν αὐτοῖς· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτοῖς ἐφανέρωσεν. 20 τὰ γὰρ ἀόρατα αὐτοῦ ἀπὸ κτίσεως κόσμου τοῖς ποιήμασιν νοούμενα καθορᾶται, ἥ τε ἀΐδιος αὐτοῦ δύναμις καὶ θειότης, εἰς τὸ εἶναι αὐτοὺς ἀναπολογήτους, 21 διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν ἢ ηὐχαρίστησαν, ἀλλὰ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία. 22 φάσκοντες εἶναι σοφοὶ ἐμωράνθησαν, 23 καὶ ἤλλαξαν τὴν δόξαν τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πετεινῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν. 24 Διὸ παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῶν καρδιῶν αὐτῶν εἰς ἀκαθαρσίαν τοῦ ἀτιμάζεσθαι τὰ σώματα αὐτῶν ἐν αὐτοῖς, 25 οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν Κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν. 26 Διὰ τοῦτο παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμίας· αἵ τε γὰρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν, 27 ὁμοίως τε καὶ οἱ ἄρσενες ἀφέντες τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσιν τὴν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι καὶ τὴν ἀντιμισθίαν ἣν ἔδει τῆς πλάνης αὐτῶν ἐν ἑαυτοῖς ἀπολαμβάνοντες. 28 Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα, 29 πεπληρωμένους πάσῃ ἀδικίᾳ πονηρίᾳ πλεονεξίᾳ κακίᾳ, μεστοὺς φθόνου φόνου ἔριδος δόλου κακοηθείας, ψιθυριστάς, 30 καταλάλους, θεοστυγεῖς, ὑβριστάς, ὑπερηφάνους, ἀλαζόνας, ἐφευρετὰς κακῶν, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, 31 ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀνελεήμονας· 32 οἵτινες τὸ δικαίωμα τοῦ Θεοῦ ἐπιγνόντες, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες ἄξιοι θανάτου εἰσίν, οὐ μόνον αὐτὰ ποιοῦσιν, ἀλλὰ καὶ συνευδοκοῦσιν τοῖς πράσσουσιν.

 

PROS RŌMAIOUS

 

Transliteration Society of Biblical Literature

1: 1 Paulos doulos Christou Iēsou, klētos apostolos aphōrismenos eis euangelion Theou, 2 ho proepēngeilato dia tōn prophētōn autou en graphais hagiais 3 peri tou Huiou autou tou genomenou ek spermatos Daueid kata sarka, 4 tou horisthentos Huiou Theou en dynamei kata pneuma hagiōsynēs ex anastaseōs nekrōn, Iēsou Christou tou Kyriou hēmōn, 5 di’ hou elabomen charin kai apostolēn eis hypakoēn pisteōs en pasin tois ethnesin hyper tou onomatos autou, 6 en hois este kai hymeis klētoi Iēsou Christou, 7 pasin tois ousin en Rhōmē agapētois Theou, klētois hagiois; charis hymin kai eirēnē apo Theou Patros hēmōn kai Kyriou Iēsou Christou.

8 Prōton men eucharistō tō Theō mou dia Iēsou Christou peri pantōn hymōn, hoti hē pistis hymōn katangelletai en holō tō kosmō. 9 martys gar mou estin ho Theos, hō latreuō en tō pneumati mou en tō euangeliō tou Huiou autou, hōs adialeiptōs mneian hymōn poioumai 10 pantote epi tōn proseuchōn mou, deomenos ei pōs ēdē pote euodōthēsomai en tō thelēmati tou Theou elthein pros hymas. 11 epipothō gar idein hymas, hina ti metadō charisma hymin pneumatikon eis to stērichthēnai hymas, 12 touto de estin synparaklēthēnai en hymin dia tēs en allēlois pisteōs hymōn te kai emou. 13 ou thelō de hymas agnoein, adelphoi, hoti pollakis proethemēn elthein pros hymas, kai ekōlythēn achri tou deuro, hina tina karpon schō kai en hymin kathōs kai en tois loipois ethnesin. 14 Hellēsin te kai Barbarois, sophois te kai anoētois opheiletēs eimi; 15 houtōs to kat’ eme prothymon kai hymin tois en Rhōmē euangelisasthai. 16 ou gar epaischynomai to euangelion; dynamis gar Theou estin eis sōtērian panti tō pisteuonti, Ioudaiō te prōton kai Hellēni. 17 dikaiosynē gar Theou en autō apokalyptetai ek pisteōs eis pistin, kathōs gegraptai HO de dikaios ek pisteōs zēsetai.

18 Apokalyptetai gar orgē Theou ap’ ouranou epi pasan asebeian kai adikian anthrōpōn tōn tēn alētheian en adikia katechontōn, 19 dioti to gnōston tou Theou phaneron estin en autois; ho Theos gar autois ephanerōsen. 20 ta gar aorata autou apo ktiseōs kosmou tois poiēmasin nooumena kathoratai, hē te aidios autou dynamis kai theiotēs, eis to einai autous anapologētous, 21 dioti gnontes ton Theon ouch hōs Theon edoxasan ē ēucharistēsan, alla emataiōthēsan en tois dialogismois autōn, kai eskotisthē hē asynetos autōn kardia. 22 phaskontes einai sophoi emōranthēsan, 23 kai ēllaxan tēn doxan tou aphthartou Theou en homoiōmati eikonos phthartou anthrōpou kai peteinōn kai tetrapodōn kai herpetōn. 24 Dio paredōken autous ho Theos en tais epithymiais tōn kardiōn autōn eis akatharsian tou atimazesthai ta sōmata autōn en autois, 25 hoitines metēllaxan tēn alētheian tou Theou en tō pseudei, kai esebasthēsan kai elatreusan tē ktisei para ton Ktisanta, hos estin eulogētos eis tous aiōnas; amēn. 26 Dia touto paredōken autous ho Theos eis pathē atimias; hai te gar thēleiai autōn metēllaxan tēn physikēn chrēsin eis tēn para physin, 27 homoiōs te kai hoi arsenes aphentes tēn physikēn chrēsin tēs thēleias exekauthēsan en tē orexei autōn eis allēlous, arsenes en arsesin tēn aschēmosynēn katergazomenoi kai tēn antimisthian hēn edei tēs planēs autōn en heautois apolambanontes. 28 Kai kathōs ouk edokimasan ton Theon echein en epignōsei, paredōken autous ho Theos eis adokimon noun, poiein ta mē kathēkonta, 29 peplērōmenous pasē adikia ponēria pleonexia kakia, mestous phthonou phonou eridos dolou kakoētheias, psithyristas, 30 katalalous, theostygeis, hybristas, hyperēphanous, alazonas, epheuretas kakōn, goneusin apeitheis, 31 asynetous, asynthetous, astorgous, aneleēmonas; 32 hoitines to dikaiōma tou Theou epignontes, hoti hoi ta toiauta prassontes axioi thanatou eisin, ou monon auta poiousin, alla kai syneudokousin tois prassousin.

 

2: 1 Διὸ ἀναπολόγητος εἶ, ὦ ἄνθρωπε πᾶς ὁ κρίνων· ἐν ᾧ γὰρ κρίνεις τὸν ἕτερον, σεαυτὸν κατακρίνεις· τὰ γὰρ αὐτὰ πράσσεις ὁ κρίνων. 2 οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ ἐστιν κατὰ ἀλήθειαν ἐπὶ τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας. 3 λογίζῃ δὲ τοῦτο, ὦ ἄνθρωπε ὁ κρίνων τοὺς τὰ τοιαῦτα πράσσοντας καὶ ποιῶν αὐτά, ὅτι σὺ ἐκφεύξῃ τὸ κρίμα τοῦ Θεοῦ; 4 ἢ τοῦ πλούτου τῆς χρηστότητος αὐτοῦ καὶ τῆς ἀνοχῆς καὶ τῆς μακροθυμίας καταφρονεῖς, ἀγνοῶν ὅτι τὸ χρηστὸν τοῦ Θεοῦ εἰς μετάνοιάν σε ἄγει; 5 κατὰ δὲ τὴν σκληρότητά σου καὶ ἀμετανόητον καρδίαν θησαυρίζεις σεαυτῷ ὀργὴν ἐν ἡμέρᾳ ὀργῆς καὶ ἀποκαλύψεως δικαιοκρισίας τοῦ Θεοῦ, 6 ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 7 τοῖς μὲν καθ’ ὑπομονὴν ἔργου ἀγαθοῦ δόξαν καὶ τιμὴν καὶ ἀφθαρσίαν ζητοῦσιν ζωὴν αἰώνιον· 8 τοῖς δὲ ἐξ ἐριθείας καὶ ἀπειθοῦσι τῇ ἀληθείᾳ πειθομένοις δὲ τῇ ἀδικίᾳ, ὀργὴ καὶ θυμός. 9 θλῖψις καὶ στενοχωρία, ἐπὶ πᾶσαν ψυχὴν ἀνθρώπου τοῦ κατεργαζομένου τὸ κακόν, Ἰουδαίου τε πρῶτον καὶ Ἕλληνος· 10 δόξα δὲ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι. 11 οὐ γάρ ἐστιν προσωπολημψία παρὰ τῷ Θεῷ. 12 Ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον, ἀνόμως καὶ ἀπολοῦνται· καὶ ὅσοι ἐν νόμῳ ἥμαρτον, διὰ νόμου κριθήσονται· 13 οὐ γὰρ οἱ ἀκροαταὶ νόμου δίκαιοι παρὰ τῷ Θεῷ, ἀλλ’ οἱ ποιηταὶ νόμου δικαιωθήσονται. 14 ὅταν γὰρ ἔθνη τὰ μὴ νόμον ἔχοντα φύσει τὰ τοῦ νόμου ποιῶσιν, οὗτοι νόμον μὴ ἔχοντες ἑαυτοῖς εἰσιν νόμος· 15 οἵτινες ἐνδείκνυνται τὸ ἔργον τοῦ νόμου γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν, συνμαρτυρούσης αὐτῶν τῆς συνειδήσεως καὶ μεταξὺ ἀλλήλων τῶν λογισμῶν κατηγορούντων ἢ καὶ ἀπολογουμένων, 16 ἐν ᾗ ἡμέρᾳ κρίνει ὁ Θεὸς τὰ κρυπτὰ τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου διὰ Χριστοῦ Ἰησοῦ. 17 Εἰ δὲ σὺ Ἰουδαῖος ἐπονομάζῃ καὶ ἐπαναπαύῃ νόμῳ καὶ καυχᾶσαι ἐν Θεῷ 18 καὶ γινώσκεις τὸ θέλημα καὶ δοκιμάζεις τὰ διαφέροντα κατηχούμενος ἐκ τοῦ νόμου, 19 πέποιθάς τε σεαυτὸν ὁδηγὸν εἶναι τυφλῶν, φῶς τῶν ἐν σκότει, 20 παιδευτὴν ἀφρόνων, διδάσκαλον νηπίων, ἔχοντα τὴν μόρφωσιν τῆς γνώσεως καὶ τῆς ἀληθείας ἐν τῷ νόμῳ· 21 ὁ οὖν διδάσκων ἕτερον σεαυτὸν οὐ διδάσκεις; ὁ κηρύσσων μὴ κλέπτειν κλέπτεις; 22 ὁ λέγων μὴ μοιχεύειν μοιχεύεις; ὁ βδελυσσόμενος τὰ εἴδωλα ἱεροσυλεῖς; 23 ὃς ἐν νόμῳ καυχᾶσαι, διὰ τῆς παραβάσεως τοῦ νόμου τὸν Θεὸν ἀτιμάζεις; 24 τὸ γὰρ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δι’ ὑμᾶς βλασφημεῖται ἐν τοῖς ἔθνεσιν, καθὼς γέγραπται. 25 περιτομὴ μὲν γὰρ ὠφελεῖ ἐὰν νόμον πράσσῃς· ἐὰν δὲ παραβάτης νόμου ᾖς, ἡ περιτομή σου ἀκροβυστία γέγονεν. 26 ἐὰν οὖν ἡ ἀκροβυστία τὰ δικαιώματα τοῦ νόμου φυλάσσῃ, οὐχ ἡ ἀκροβυστία αὐτοῦ εἰς περιτομὴν λογισθήσεται; 27 καὶ κρινεῖ ἡ ἐκ φύσεως ἀκροβυστία τὸν νόμον τελοῦσα σὲ τὸν διὰ γράμματος καὶ περιτομῆς παραβάτην νόμου. 28 οὐ γὰρ ὁ ἐν τῷ φανερῷ Ἰουδαῖός ἐστιν, οὐδὲ ἡ ἐν τῷ φανερῷ ἐν σαρκὶ περιτομή· 29 ἀλλ’ ὁ ἐν τῷ κρυπτῷ Ἰουδαῖος, καὶ περιτομὴ καρδίας ἐν πνεύματι οὐ γράμματι, οὗ ὁ ἔπαινος οὐκ ἐξ ἀνθρώπων ἀλλ’ ἐκ τοῦ Θεοῦ.

 

2: 1 Dio anapologētos ei, ō anthrōpe pas ho krinōn; en hō gar krineis ton heteron, seauton katakrineis; ta gar auta prasseis ho krinōn. 2 oidamen de hoti to krima tou Theou estin kata alētheian epi tous ta toiauta prassontas. 3 logizē de touto, ō anthrōpe ho krinōn tous ta toiauta prassontas kai poiōn auta, hoti sy ekpheuxē to krima tou Theou? 4 ē tou ploutou tēs chrēstotētos autou kai tēs anochēs kai tēs makrothymias kataphroneis, agnoōn hoti to chrēston tou Theou eis metanoian se agei? 5 kata de tēn sklērotēta sou kai ametanoēton kardian thēsaurizeis seautō orgēn en hēmera orgēs kai apokalypseōs dikaiokrisias tou Theou, 6 hos apodōsei hekastō kata ta erga autou; 7 tois men kath’ hypomonēn ergou agathou doxan kai timēn kai aphtharsian zētousin zōēn aiōnion; 8 tois de ex eritheias kai apeithousi tē alētheia peithomenois de tē adikia, orgē kai thymos. 9 thlipsis kai stenochōria, epi pasan psychēn anthrōpou tou katergazomenou to kakon, Ioudaiou te prōton kai Hellēnos; 10 doxa de kai timē kai eirēnē panti tō ergazomenō to agathon, Ioudaiō te prōton kai Hellēni. 11 ou gar estin prosōpolēmpsia para tō Theō. 12 Hosoi gar anomōs hēmarton, anomōs kai apolountai; kai hosoi en nomō hēmarton, dia nomou krithēsontai; 13 ou gar hoi akroatai nomou dikaioi para tō Theō, all’ hoi poiētai nomou dikaiōthēsontai. 14 hotan gar ethnē ta mē nomon echonta physei ta tou nomou poiōsin, houtoi nomon mē echontes heautois eisin nomos; 15 hoitines endeiknyntai to ergon tou nomou grapton en tais kardiais autōn, synmartyrousēs autōn tēs syneidēseōs kai metaxy allēlōn tōn logismōn katēgorountōn ē kai apologoumenōn, 16 en hē hēmera krinei ho Theos ta krypta tōn anthrōpōn kata to euangelion mou dia Christou Iēsou. 17 Ei de sy Ioudaios eponomazē kai epanapauē nomō kai kauchasai en Theō 18 kai ginōskeis to thelēma kai dokimazeis ta diapheronta katēchoumenos ek tou nomou, 19 pepoithas te seauton hodēgon einai typhlōn, phōs tōn en skotei, 20 paideutēn aphronōn, didaskalon nēpiōn, echonta tēn morphōsin tēs gnōseōs kai tēs alētheias en tō nomō; 21 ho oun didaskōn heteron seauton ou didaskeis? ho kēryssōn mē kleptein klepteis? 22 ho legōn mē moicheuein moicheueis? ho bdelyssomenos ta eidōla hierosyleis? 23 hos en nomō kauchasai, dia tēs parabaseōs tou nomou ton Theon atimazeis? 24 to gar onoma tou Theou di’ hymas blasphēmeitai en tois ethnesin, kathōs gegraptai. 25 peritomē men gar ōphelei ean nomon prassēs; ean de parabatēs nomou ēs, hē peritomē sou akrobystia gegonen. 26 ean oun hē akrobystia ta dikaiōmata tou nomou phylassē, ouch hē akrobystia autou eis peritomēn logisthēsetai? 27 kai krinei hē ek physeōs akrobystia ton nomon telousa se ton dia grammatos kai peritomēs parabatēn nomou. 28 ou gar ho en tō phanerō Ioudaios estin, oude hē en tō phanerō en sarki peritomē; 29 all’ ho en tō kryptō Ioudaios, kai peritomē kardias en pneumati ou grammati, hou ho epainos ouk ex anthrōpōn all’ ek tou Theou.

 

3: 1 Τί οὖν τὸ περισσὸν τοῦ Ἰουδαίου, ἢ τίς ἡ ὠφέλεια τῆς περιτομῆς; 2 πολὺ κατὰ πάντα τρόπον. πρῶτον μὲν γὰρ ὅτι ἐπιστεύθησαν τὰ λόγια τοῦ Θεοῦ. 3 τί γάρ; εἰ ἠπίστησάν τινες, μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ Θεοῦ καταργήσει; 4 μὴ γένοιτο· γινέσθω δὲ ὁ Θεὸς ἀληθής, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης, καθάπερ γέγραπται

Ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου

καὶ νικήσεις ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.

5 εἰ δὲ ἡ ἀδικία ἡμῶν Θεοῦ δικαιοσύνην συνίστησιν, τί ἐροῦμεν; μὴ ἄδικος ὁ Θεὸς ὁ ἐπιφέρων τὴν ὀργήν; κατὰ ἄνθρωπον λέγω. 6 μὴ γένοιτο· ἐπεὶ πῶς κρινεῖ ὁ Θεὸς τὸν κόσμον; 7 εἰ δὲ ἡ ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ἐμῷ ψεύσματι ἐπερίσσευσεν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ, τί ἔτι κἀγὼ ὡς ἁμαρτωλὸς κρίνομαι; 8 καὶ μὴ καθὼς βλασφημούμεθα καὶ καθώς φασίν τινες ἡμᾶς λέγειν ὅτι Ποιήσωμεν τὰ κακὰ ἵνα ἔλθῃ τὰ ἀγαθά; ὧν τὸ κρίμα ἔνδικόν ἐστιν.

9 Τί οὖν; προεχόμεθα; οὐ πάντως· προῃτιασάμεθα γὰρ Ἰουδαίους τε καὶ Ἕλληνας πάντας ὑφ’ ἁμαρτίαν εἶναι, 10 καθὼς γέγραπται ὅτι

Οὐκ ἔστιν δίκαιος οὐδὲ εἷς,

11 οὐκ ἔστιν ὁ συνίων, οὐκ ἔστιν ὁ ἐκζητῶν τὸν Θεόν·

12 πάντες ἐξέκλιναν, ἅμα ἠχρεώθησαν·

οὐκ ἔστιν ὁ ποιῶν χρηστότητα, οὐκ ἔστιν ἕως ἑνός.

13 τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν,

ταῖς γλώσσαις αὐτῶν ἐδολιοῦσαν,

ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν·

14 ὧν τὸ στόμα ἀρᾶς καὶ πικρίας γέμει·

15 ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα,

16 σύντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτῶν,

17 καὶ ὁδὸν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν.

18 οὐκ ἔστιν φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

19 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ Θεῷ· 20 διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ· διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας.

21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη Θεοῦ πεφανέρωται, μαρτυρουμένη ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν, 22 δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰς πάντας τοὺς πιστεύοντας· οὐ γάρ ἐστιν διαστολή· 23 πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, 24 δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ· 25 ὃν προέθετο ὁ Θεὸς ἱλαστήριον διὰ πίστεως ἐν τῷ αὐτοῦ αἵματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγεγονότων ἁμαρτημάτων 26 ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ Θεοῦ, πρὸς τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἐν τῷ νῦν καιρῷ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν δίκαιον καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως Ἰησοῦ. 27 Ποῦ οὖν ἡ καύχησις; ἐξεκλείσθη. διὰ ποίου νόμου; τῶν ἔργων; οὐχί, ἀλλὰ διὰ νόμου πίστεως. 28 λογιζόμεθα γὰρ δικαιοῦσθαι πίστει ἄνθρωπον χωρὶς ἔργων νόμου. 29 ἢ Ἰουδαίων ὁ Θεὸς μόνον; οὐχὶ καὶ ἐθνῶν; ναὶ καὶ ἐθνῶν, 30 εἴπερ εἷς ὁ Θεός, ὃς δικαιώσει περιτομὴν ἐκ πίστεως καὶ ἀκροβυστίαν διὰ τῆς πίστεως. 31 νόμον οὖν καταργοῦμεν διὰ τῆς πίστεως; μὴ γένοιτο, ἀλλὰ νόμον ἱστάνομεν.

 

3: 1 Ti oun to perisson tou Ioudaiou, ē tis hē ōpheleia tēs peritomēs? 2 poly kata panta tropon. prōton men gar hoti episteuthēsan ta logia tou Theou. 3 ti gar? ei ēpistēsan tines, mē hē apistia autōn tēn pistin tou Theou katargēsei? 4 mē genoito; ginesthō de ho Theos alēthēs, pas de anthrōpos pseustēs, kathaper gegraptai

Hopōs an dikaiōthēs en tois logois sou

kai nikēseis en tō krinesthai se.

5 ei de hē adikia hēmōn Theou dikaiosynēn synistēsin, ti eroumen? mē adikos ho Theos ho epipherōn tēn orgēn? kata anthrōpon legō. 6 mē genoito; epei pōs krinei ho Theos ton kosmon? 7 ei de hē alētheia tou Theou en tō emō pseusmati eperisseusen eis tēn doxan autou, ti eti kagō hōs hamartōlos krinomai? 8 kai mē kathōs blasphēmoumetha kai kathōs phasin tines hēmas legein hoti Poiēsōmen ta kaka hina elthē ta agatha? hōn to krima endikon estin.

9 Ti oun? proechometha? ou pantōs; proētiasametha gar Ioudaious te kai Hellēnas pantas hyph’ hamartian einai, 10 kathōs gegraptai hoti

Ouk estin dikaios oude heis,

11 ouk estin ho syniōn, ouk estin ho ekzētōn ton Theon;

12 pantes exeklinan, hama ēchreōthēsan;

ouk estin ho poiōn chrēstotēta, ouk estin heōs henos.

13 taphos aneōgmenos ho larynx autōn,

tais glōssais autōn edoliousan,

ios aspidōn hypo ta cheilē autōn;

14 hōn to stoma aras kai pikrias gemei;

15 oxeis hoi podes autōn ekcheai haima,

16 syntrimma kai talaipōria en tais hodois autōn,

17 kai hodon eirēnēs ouk egnōsan.

18 ouk estin phobos Theou apenanti tōn ophthalmōn autōn.

19 Oidamen de hoti hosa ho nomos legei tois en tō nomō lalei, hina pan stoma phragē kai hypodikos genētai pas ho kosmos tō Theō; 20 dioti ex ergōn nomou ou dikaiōthēsetai pasa sarx enōpion autou; dia gar nomou epignōsis hamartias.

21 Nyni de chōris nomou dikaiosynē Theou pephanerōtai, martyroumenē hypo tou nomou kai tōn prophētōn, 22 dikaiosynē de Theou dia pisteōs Iēsou Christou, eis pantas tous pisteuontas; ou gar estin diastolē; 23 pantes gar hēmarton kai hysterountai tēs doxēs tou Theou, 24 dikaioumenoi dōrean tē autou chariti dia tēs apolytrōseōs tēs en Christō Iēsou; 25 hon proetheto ho Theos hilastērion dia pisteōs en tō autou haimati, eis endeixin tēs dikaiosynēs autou dia tēn paresin tōn progegonotōn hamartēmatōn 26 en tē anochē tou Theou, pros tēn endeixin tēs dikaiosynēs autou en tō nyn kairō, eis to einai auton dikaion kai dikaiounta ton ek pisteōs Iēsou. 27 Pou oun hē kauchēsis? exekleisthē. dia poiou nomou? tōn ergōn? ouchi, alla dia nomou pisteōs. 28 logizometha gar dikaiousthai pistei anthrōpon chōris ergōn nomou. 29 ē Ioudaiōn ho Theos monon? ouchi kai ethnōn? nai kai ethnōn, 30 eiper heis ho Theos, hos dikaiōsei peritomēn ek pisteōs kai akrobystian dia tēs pisteōs. 31 nomon oun katargoumen dia tēs pisteōs? mē genoito, alla nomon histanomen.

 

4: 1 Τί οὖν ἐροῦμεν εὑρηκέναι Ἀβραὰμ τὸν προπάτορα ἡμῶν κατὰ σάρκα; 2 εἰ γὰρ Ἀβραὰμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἔχει καύχημα· ἀλλ’ οὐ πρὸς Θεόν, 3 τί γὰρ ἡ γραφὴ λέγει; Ἐπίστευσεν δὲ Ἀβραὰμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. 4 τῷ δὲ ἐργαζομένῳ ὁ μισθὸς οὐ λογίζεται κατὰ χάριν ἀλλὰ κατὰ ὀφείλημα· 5 τῷ δὲ μὴ ἐργαζομένῳ, πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ, λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην, 6 καθάπερ καὶ Δαυεὶδ λέγει τὸν μακαρισμὸν τοῦ ἀνθρώπου ᾧ ὁ Θεὸς λογίζεται δικαιοσύνην χωρὶς ἔργων

7 Μακάριοι ὧν ἀφέθησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύφθησαν αἱ ἁμαρτίαι·

8 μακάριος ἀνὴρ οὗ οὐ μὴ λογίσηται Κύριος ἁμαρτίαν.

9 ὁ μακαρισμὸς οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν περιτομὴν ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίαν; λέγομεν γάρ Ἐλογίσθη τῷ Ἀβραὰμ ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην. 10 πῶς οὖν ἐλογίσθη; ἐν περιτομῇ ὄντι ἢ ἐν ἀκροβυστίᾳ; οὐκ ἐν περιτομῇ ἀλλ’ ἐν ἀκροβυστίᾳ· 11 καὶ σημεῖον ἔλαβεν περιτομῆς σφραγῖδα τῆς δικαιοσύνης τῆς πίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πατέρα πάντων τῶν πιστευόντων δι’ ἀκροβυστίας, εἰς τὸ λογισθῆναι αὐτοῖς τὴν δικαιοσύνην, 12 καὶ πατέρα περιτομῆς τοῖς οὐκ ἐκ περιτομῆς μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσιν τοῖς ἴχνεσιν τῆς ἐν ἀκροβυστίᾳ πίστεως τοῦ πατρὸς ἡμῶν Ἀβραάμ. 13 Οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ Ἀβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόμον αὐτὸν εἶναι κόσμου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως. 14 εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι, κεκένωται ἡ πίστις καὶ κατήργηται ἡ ἐπαγγελία· 15 ὁ γὰρ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται· οὗ δὲ οὐκ ἔστιν νόμος, οὐδὲ παράβασις. 16 Διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως, ἵνα κατὰ χάριν, εἰς τὸ εἶναι βεβαίαν τὴν ἐπαγγελίαν παντὶ τῷ σπέρματι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόμου μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ πίστεως Ἀβραάμ, (ὅς ἐστιν πατὴρ πάντων ἡμῶν, 17 καθὼς γέγραπται ὅτι Πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε,) κατέναντι οὗ ἐπίστευσεν Θεοῦ τοῦ ζωοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα· 18 ὃς παρ’ ἐλπίδα ἐπ’ ἐλπίδι ἐπίστευσεν εἰς τὸ γενέσθαι αὐτὸν πατέρα πολλῶν ἐθνῶν κατὰ τὸ εἰρημένον Οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου· 19 καὶ μὴ ἀσθενήσας τῇ πίστει κατενόησεν τὸ ἑαυτοῦ σῶμα νενεκρωμένον, ἑκατονταετής που ὑπάρχων, καὶ τὴν νέκρωσιν τῆς μήτρας Σάρρας· 20 εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ Θεοῦ οὐ διεκρίθη τῇ ἀπιστίᾳ, ἀλλὰ ἐνεδυναμώθη τῇ πίστει, δοὺς δόξαν τῷ Θεῷ 21 καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός ἐστιν καὶ ποιῆσαι. 22 διὸ καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην. 23 Οὐκ ἐγράφη δὲ δι’ αὐτὸν μόνον ὅτι ἐλογίσθη αὐτῷ, 24 ἀλλὰ καὶ δι’ ἡμᾶς, οἷς μέλλει λογίζεσθαι, τοῖς πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα Ἰησοῦν τὸν Κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν, 25 ὃς παρεδόθη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν καὶ ἠγέρθη διὰ τὴν δικαίωσιν ἡμῶν.

 

4: 1 Ti oun eroumen heurēkenai Abraam ton propatora hēmōn kata sarka? 2 ei gar Abraam ex ergōn edikaiōthē, echei kauchēma; all’ ou pros Theon, 3 ti gar hē graphē legei? Episteusen de Abraam tō Theō, kai elogisthē autō eis dikaiosynēn. 4 tō de ergazomenō ho misthos ou logizetai kata charin alla kata opheilēma; 5 tō de mē ergazomenō, pisteuonti de epi ton dikaiounta ton asebē, logizetai hē pistis autou eis dikaiosynēn, 6 kathaper kai Daueid legei ton makarismon tou anthrōpou hō ho Theos logizetai dikaiosynēn chōris ergōn

7 Makarioi hōn aphethēsan hai anomiai kai hōn epekalyphthēsan hai hamartiai;

8 makarios anēr hou ou mē logisētai Kyrios hamartian.

9 ho makarismos oun houtos epi tēn peritomēn ē kai epi tēn akrobystian? legomen gar Elogisthē tō Abraam hē pistis eis dikaiosynēn. 10 pōs oun elogisthē? en peritomē onti ē en akrobystia? ouk en peritomē all’ en akrobystia; 11 kai sēmeion elaben peritomēs sphragida tēs dikaiosynēs tēs pisteōs tēs en tē akrobystia, eis to einai auton patera pantōn tōn pisteuontōn di’ akrobystias, eis to logisthēnai autois tēn dikaiosynēn, 12 kai patera peritomēs tois ouk ek peritomēs monon alla kai tois stoichousin tois ichnesin tēs en akrobystia pisteōs tou patros hēmōn Abraam. 13 Ou gar dia nomou hē epangelia tō Abraam ē tō spermati autou, to klēronomon auton einai kosmou, alla dia dikaiosynēs pisteōs. 14 ei gar hoi ek nomou klēronomoi, kekenōtai hē pistis kai katērgētai hē epangelia; 15 ho gar nomos orgēn katergazetai; hou de ouk estin nomos, oude parabasis. 16 Dia touto ek pisteōs, hina kata charin, eis to einai bebaian tēn epangelian panti tō spermati, ou tō ek tou nomou monon alla kai tō ek pisteōs Abraam, (hos estin patēr pantōn hēmōn, 17 kathōs gegraptai hoti Patera pollōn ethnōn tetheika se,) katenanti hou episteusen Theou tou zōopoiountos tous nekrous kai kalountos ta mē onta hōs onta; 18 hos par’ elpida ep’ elpidi episteusen eis to genesthai auton patera pollōn ethnōn kata to eirēmenon Houtōs estai to sperma sou; 19 kai mē asthenēsas tē pistei katenoēsen to heautou sōma nenekrōmenon, hekatontaetēs pou hyparchōn, kai tēn nekrōsin tēs mētras Sarras; 20 eis de tēn epangelian tou Theou ou diekrithē tē apistia, alla enedynamōthē tē pistei, dous doxan tō Theō 21 kai plērophorētheis hoti ho epēngeltai dynatos estin kai poiēsai. 22 dio kai elogisthē autō eis dikaiosynēn. 23 Ouk egraphē de di’ auton monon hoti elogisthē autō, 24 alla kai di’ hēmas, hois mellei logizesthai, tois pisteuousin epi ton egeiranta Iēsoun ton Kyrion hēmōn ek nekrōn, 25 hos paredothē dia ta paraptōmata hēmōn kai ēgerthē dia tēn dikaiōsin hēmōn.

 

5: 1 Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχωμεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, 2 δι’ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. 3 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα· 5 ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. 6 ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανεν. 7 μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν· 8 συνίστησιν δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν. 9 πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. 10 εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ· 11 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν.

12 Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι’ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθεν, καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν, ἐφ’ ᾧ πάντες ἥμαρτον· 13 ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου· 14 ἀλλὰ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ, ὅς ἐστιν τύπος τοῦ μέλλοντος. 15 Ἀλλ’ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα, οὕτως καὶ τὸ χάρισμα· εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι οἱ πολλοὶ ἀπέθανον, πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσεν. 16 καὶ οὐχ ὡς δι’ ἑνὸς ἁμαρτήσαντος τὸ δώρημα· τὸ μὲν γὰρ κρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα, τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα. 17 εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσεν διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσιν διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ. 18 Ἄρα οὖν ὡς δι’ ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα, οὕτως καὶ δι’ ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσιν ζωῆς· 19 ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί, οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί. 20 νόμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα· οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις, 21 ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσεν ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ, οὕτως καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

 

5: 1 Dikaiōthentes oun ek pisteōs eirēnēn echōmen pros ton Theon dia tou Kyriou hēmōn Iēsou Christou, 2 di’ hou kai tēn prosagōgēn eschēkamen tē pistei eis tēn charin tautēn en hē hestēkamen, kai kauchōmetha ep’ elpidi tēs doxēs tou Theou. 3 ou monon de, alla kai kauchōmetha en tais thlipsesin, eidotes hoti hē thlipsis hypomonēn katergazetai, 4 hē de hypomonē dokimēn, hē de dokimē elpida; 5 hē de elpis ou kataischynei, hoti hē agapē tou Theou ekkechytai en tais kardiais hēmōn dia Pneumatos Hagiou tou dothentos hēmin. 6 eti gar Christos ontōn hēmōn asthenōn eti kata kairon hyper asebōn apethanen. 7 molis gar hyper dikaiou tis apothaneitai; hyper gar tou agathou tacha tis kai tolma apothanein; 8 synistēsin de tēn heautou agapēn eis hēmas ho Theos hoti eti hamartōlōn ontōn hēmōn Christos hyper hēmōn apethanen. 9 pollō oun mallon dikaiōthentes nyn en tō haimati autou sōthēsometha di’ autou apo tēs orgēs. 10 ei gar echthroi ontes katēllagēmen tō Theō dia tou thanatou tou Huiou autou, pollō mallon katallagentes sōthēsometha en tē zōē autou; 11 ou monon de, alla kai kauchōmenoi en tō Theō dia tou Kyriou hēmōn Iēsou Christou, di’ hou nyn tēn katallagēn elabomen.

12 Dia touto hōsper di’ henos anthrōpou hē hamartia eis ton kosmon eisēlthen, kai dia tēs hamartias ho thanatos, kai houtōs eis pantas anthrōpous ho thanatos diēlthen, eph’ hō pantes hēmarton; 13 achri gar nomou hamartia ēn en kosmō, hamartia de ouk ellogeitai mē ontos nomou; 14 alla ebasileusen ho thanatos apo Adam mechri Mōuseōs kai epi tous mē hamartēsantas epi tō homoiōmati tēs parabaseōs Adam, hos estin typos tou mellontos. 15 All’ ouch hōs to paraptōma, houtōs kai to charisma; ei gar tō tou henos paraptōmati hoi polloi apethanon, pollō mallon hē charis tou Theou kai hē dōrea en chariti tē tou henos anthrōpou Iēsou Christou eis tous pollous eperisseusen. 16 kai ouch hōs di’ henos hamartēsantos to dōrēma; to men gar krima ex henos eis katakrima, to de charisma ek pollōn paraptōmatōn eis dikaiōma. 17 ei gar tō tou henos paraptōmati ho thanatos ebasileusen dia tou henos, pollō mallon hoi tēn perisseian tēs charitos kai tēs dōreas tēs dikaiosynēs lambanontes en zōē basileusousin dia tou henos Iēsou Christou. 18 Ara oun hōs di’ henos paraptōmatos eis pantas anthrōpous eis katakrima, houtōs kai di’ henos dikaiōmatos eis pantas anthrōpous eis dikaiōsin zōēs; 19 hōsper gar dia tēs parakoēs tou henos anthrōpou hamartōloi katestathēsan hoi polloi, houtōs kai dia tēs hypakoēs tou henos dikaioi katastathēsontai hoi polloi. 20 nomos de pareisēlthen hina pleonasē to paraptōma; hou de epleonasen hē hamartia, hypereperisseusen hē charis, 21 hina hōsper ebasileusen hē hamartia en tō thanatō, houtōs kai hē charis basileusē dia dikaiosynēs eis zōēn aiōnion dia Iēsou Christou tou Kyriou hēmōn.

 

6: 1 Τί οὖν ἐροῦμεν; ἐπιμένωμεν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ; 2 μὴ γένοιτο. οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ, πῶς ἔτι ζήσομεν ἐν αὐτῇ; 3 ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; 4 συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. 5 εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα· 6 τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη, ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ· 7 ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας. 8 εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συνζήσομεν αὐτῷ, 9 εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει. 10 ὃ γὰρ ἀπέθανεν, τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ· ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. 11 οὕτως καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς εἶναι νεκροὺς μὲν τῇ ἁμαρτίᾳ ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 12 Μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι εἰς τὸ ὑπακούειν ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ, 13 μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ παραστήσατε ἑαυτοὺς τῷ Θεῷ ὡσεὶ ἐκ νεκρῶν ζῶντας καὶ τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ Θεῷ, 14 ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει· οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ νόμον ἀλλὰ ὑπὸ χάριν. 15 Τί οὖν; ἁμαρτήσωμεν ὅτι οὐκ ἐσμὲν ὑπὸ νόμον ἀλλὰ ὑπὸ χάριν; μὴ γένοιτο. 16 οὐκ οἴδατε ὅτι ᾧ παριστάνετε ἑαυτοὺς δούλους εἰς ὑπακοήν, δοῦλοί ἐστε ᾧ ὑπακούετε, ἤτοι ἁμαρτίας εἰς θάνατον ἢ ὑπακοῆς εἰς δικαιοσύνην; 17 χάρις δὲ τῷ Θεῷ ὅτι ἦτε δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ὑπηκούσατε δὲ ἐκ καρδίας εἰς ὃν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς, 18 ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ. 19 ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτως νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε; ἐφ’ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε· τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. 22 νυνὶ δέ ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ, ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν, τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

 

6: 1 Ti oun eroumen? epimenōmen tē hamartia, hina hē charis pleonasē? 2 mē genoito. hoitines apethanomen tē hamartia, pōs eti zēsomen en autē? 3 ē agnoeite hoti hosoi ebaptisthēmen eis Christon Iēsoun, eis ton thanaton autou ebaptisthēmen? 4 synetaphēmen oun autō dia tou baptismatos eis ton thanaton, hina hōsper ēgerthē Christos ek nekrōn dia tēs doxēs tou Patros, houtōs kai hēmeis en kainotēti zōēs peripatēsōmen. 5 ei gar symphytoi gegonamen tō homoiōmati tou thanatou autou, alla kai tēs anastaseōs esometha; 6 touto ginōskontes, hoti ho palaios hēmōn anthrōpos synestaurōthē, hina katargēthē to sōma tēs hamartias, tou mēketi douleuein hēmas tē hamartia; 7 ho gar apothanōn dedikaiōtai apo tēs hamartias. 8 ei de apethanomen syn Christō, pisteuomen hoti kai synzēsomen autō, 9 eidotes hoti Christos egertheis ek nekrōn ouketi apothnēskei, thanatos autou ouketi kyrieuei. 10 ho gar apethanen, tē hamartia apethanen ephapax; ho de zē, zē tō Theō. 11 houtōs kai hymeis logizesthe heautous einai nekrous men tē hamartia zōntas de tō Theō en Christō Iēsou. 12 Mē oun basileuetō hē hamartia en tō thnētō hymōn sōmati eis to hypakouein tais epithymiais autou, 13 mēde paristanete ta melē hymōn hopla adikias tē hamartia, alla parastēsate heautous tō Theō hōsei ek nekrōn zōntas kai ta melē hymōn hopla dikaiosynēs tō Theō, 14 hamartia gar hymōn ou kyrieusei; ou gar este hypo nomon alla hypo charin. 15 Ti oun? hamartēsōmen hoti ouk esmen hypo nomon alla hypo charin? mē genoito. 16 ouk oidate hoti hō paristanete heautous doulous eis hypakoēn, douloi este hō hypakouete, ētoi hamartias eis thanaton ē hypakoēs eis dikaiosynēn? 17 charis de tō Theō hoti ēte douloi tēs hamartias, hypēkousate de ek kardias eis hon paredothēte typon didachēs, 18 eleutherōthentes de apo tēs hamartias edoulōthēte tē dikaiosynē. 19 anthrōpinon legō dia tēn astheneian tēs sarkos hymōn. hōsper gar parestēsate ta melē hymōn doula tē akatharsia kai tē anomia eis tēn anomian, houtōs nyn parastēsate ta melē hymōn doula tē dikaiosynē eis hagiasmon. 20 hote gar douloi ēte tēs hamartias, eleutheroi ēte tē dikaiosynē. 21 tina oun karpon eichete tote? eph’ hois nyn epaischynesthe; to gar telos ekeinōn thanatos. 22 nyni de eleutherōthentes apo tēs hamartias doulōthentes de tō Theō, echete ton karpon hymōn eis hagiasmon, to de telos zōēn aiōnion. 23 ta gar opsōnia tēs hamartias thanatos, to de charisma tou Theou zōē aiōnios en Christō Iēsou tō Kyriō hēmōn.

 

7: 1 Ἢ ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, γινώσκουσιν γὰρ νόμον λαλῶ, ὅτι ὁ νόμος κυριεύει τοῦ ἀνθρώπου ἐφ’ ὅσον χρόνον ζῇ; 2 ἡ γὰρ ὕπανδρος γυνὴ τῷ ζῶντι ἀνδρὶ δέδεται νόμῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, κατήργηται ἀπὸ τοῦ νόμου τοῦ ἀνδρός. 3 ἄρα οὖν ζῶντος τοῦ ἀνδρὸς μοιχαλὶς χρηματίσει ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόμου, τοῦ μὴ εἶναι αὐτὴν μοιχαλίδα γενομένην ἀνδρὶ ἑτέρῳ. 4 ὥστε, ἀδελφοί μου, καὶ ὑμεῖς ἐθανατώθητε τῷ νόμῳ διὰ τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ γενέσθαι ὑμᾶς ἑτέρῳ, τῷ ἐκ νεκρῶν ἐγερθέντι, ἵνα καρποφορήσωμεν τῷ Θεῷ. 5 ὅτε γὰρ ἦμεν ἐν τῇ σαρκί, τὰ παθήματα τῶν ἁμαρτιῶν τὰ διὰ τοῦ νόμου ἐνηργεῖτο ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν εἰς τὸ καρποφορῆσαι τῷ θανάτῳ· 6 νυνὶ δὲ κατηργήθημεν ἀπὸ τοῦ νόμου, ἀποθανόντες ἐν ᾧ κατειχόμεθα, ὥστε δουλεύειν ἡμᾶς ἐν καινότητι πνεύματος καὶ οὐ παλαιότητι γράμματος. 7 Τί οὖν ἐροῦμεν; ὁ νόμος ἁμαρτία; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τὴν ἁμαρτίαν οὐκ ἔγνων εἰ μὴ διὰ νόμου· τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν εἰ μὴ ὁ νόμος ἔλεγεν Οὐκ ἐπιθυμήσεις· 8 ἀφορμὴν δὲ λαβοῦσα ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς κατειργάσατο ἐν ἐμοὶ πᾶσαν ἐπιθυμίαν· χωρὶς γὰρ νόμου ἁμαρτία νεκρά. 9 ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόμου ποτέ· ἐλθούσης δὲ τῆς ἐντολῆς ἡ ἁμαρτία ἀνέζησεν, 10 ἐγὼ δὲ ἀπέθανον, καὶ εὑρέθη μοι ἡ ἐντολὴ ἡ εἰς ζωὴν, αὕτη εἰς θάνατον· 11 ἡ γὰρ ἁμαρτία ἀφορμὴν λαβοῦσα διὰ τῆς ἐντολῆς ἐξηπάτησέν με καὶ δι’ αὐτῆς ἀπέκτεινεν. 12 ὥστε ὁ μὲν νόμος ἅγιος, καὶ ἡ ἐντολὴ ἁγία καὶ δικαία καὶ ἀγαθή. 13 Τὸ οὖν ἀγαθὸν ἐμοὶ ἐγένετο θάνατος; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ ἡ ἁμαρτία, ἵνα φανῇ ἁμαρτία, διὰ τοῦ ἀγαθοῦ μοι κατεργαζομένη θάνατον, ἵνα γένηται καθ’ ὑπερβολὴν ἁμαρτωλὸς ἡ ἁμαρτία διὰ τῆς ἐντολῆς. 14 οἴδαμεν γὰρ ὅτι ὁ νόμος πνευματικός ἐστιν· ἐγὼ δὲ σάρκινός εἰμι, πεπραμένος ὑπὸ τὴν ἁμαρτίαν. 15 ὃ γὰρ κατεργάζομαι οὐ γινώσκω· οὐ γὰρ ὃ θέλω τοῦτο πράσσω, ἀλλ’ ὃ μισῶ τοῦτο ποιῶ. 16 εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω τοῦτο ποιῶ, σύνφημι τῷ νόμῳ ὅτι καλός. 17 νυνὶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλὰ ἡ ἐνοικοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. 18 οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί, τοῦτ’ ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου, ἀγαθόν· τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι, τὸ δὲ κατεργάζεσθαι τὸ καλὸν οὔ· 19 οὐ γὰρ ὃ θέλω ποιῶ ἀγαθόν, ἀλλὰ ὃ οὐ θέλω κακὸν τοῦτο πράσσω. 20 εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω ἐγὼ τοῦτο ποιῶ, οὐκέτι ἐγὼ κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλὰ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία. 21 εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν, ὅτι ἐμοὶ τὸ κακὸν παράκειται· 22 συνήδομαι γὰρ τῷ νόμῳ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸν ἔσω ἄνθρωπον, 23 βλέπω δὲ ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσίν μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσίν μου. 24 Ταλαίπωρος ἐγὼ ἄνθρωπος· τίς με ῥύσεται ἐκ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; 25 χάρις τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. ἄρα οὖν αὐτὸς ἐγὼ τῷ μὲν νοῒ δουλεύω νόμῳ Θεοῦ, τῇ δὲ σαρκὶ νόμῳ ἁμαρτίας.

 

7: 1 Ē agnoeite, adelphoi, ginōskousin gar nomon lalō, hoti ho nomos kyrieuei tou anthrōpou eph’ hoson chronon zē? 2 hē gar hypandros gynē tō zōnti andri dedetai nomō; ean de apothanē ho anēr, katērgētai apo tou nomou tou andros. 3 ara oun zōntos tou andros moichalis chrēmatisei ean genētai andri heterō; ean de apothanē ho anēr, eleuthera estin apo tou nomou, tou mē einai autēn moichalida genomenēn andri heterō. 4 hōste, adelphoi mou, kai hymeis ethanatōthēte tō nomō dia tou sōmatos tou Christou, eis to genesthai hymas heterō, tō ek nekrōn egerthenti, hina karpophorēsōmen tō Theō. 5 hote gar ēmen en tē sarki, ta pathēmata tōn hamartiōn ta dia tou nomou enērgeito en tois melesin hēmōn eis to karpophorēsai tō thanatō; 6 nyni de katērgēthēmen apo tou nomou, apothanontes en hō kateichometha, hōste douleuein hēmas en kainotēti pneumatos kai ou palaiotēti grammatos. 7 Ti oun eroumen? ho nomos hamartia? mē genoito; alla tēn hamartian ouk egnōn ei mē dia nomou; tēn te gar epithymian ouk ēdein ei mē ho nomos elegen Ouk epithymēseis; 8 aphormēn de labousa hē hamartia dia tēs entolēs kateirgasato en emoi pasan epithymian; chōris gar nomou hamartia nekra. 9 egō de ezōn chōris nomou pote; elthousēs de tēs entolēs hē hamartia anezēsen, 10 egō de apethanon, kai heurethē moi hē entolē hē eis zōēn, hautē eis thanaton; 11 hē gar hamartia aphormēn labousa dia tēs entolēs exēpatēsen me kai di’ autēs apekteinen. 12 hōste ho men nomos hagios, kai hē entolē hagia kai dikaia kai agathē. 13 To oun agathon emoi egeneto thanatos? mē genoito; alla hē hamartia, hina phanē hamartia, dia tou agathou moi katergazomenē thanaton, hina genētai kath’ hyperbolēn hamartōlos hē hamartia dia tēs entolēs. 14 oidamen gar hoti ho nomos pneumatikos estin; egō de sarkinos eimi, pepramenos hypo tēn hamartian. 15 ho gar katergazomai ou ginōskō; ou gar ho thelō touto prassō, all’ ho misō touto poiō. 16 ei de ho ou thelō touto poiō, synphēmi tō nomō hoti kalos. 17 nyni de ouketi egō katergazomai auto alla hē enoikousa en emoi hamartia. 18 oida gar hoti ouk oikei en emoi, tout’ estin en tē sarki mou, agathon; to gar thelein parakeitai moi, to de katergazesthai to kalon ou; 19 ou gar ho thelō poiō agathon, alla ho ou thelō kakon touto prassō. 20 ei de ho ou thelō egō touto poiō, ouketi egō katergazomai auto alla hē oikousa en emoi hamartia. 21 heuriskō ara ton nomon tō thelonti emoi poiein to kalon, hoti emoi to kakon parakeitai; 22 synēdomai gar tō nomō tou Theou kata ton esō anthrōpon, 23 blepō de heteron nomon en tois melesin mou antistrateuomenon tō nomō tou noos mou kai aichmalōtizonta me en tō nomō tēs hamartias tō onti en tois melesin mou. 24 Talaipōros egō anthrōpos; tis me rhysetai ek tou sōmatos tou thanatou toutou? 25 charis tō Theō dia Iēsou Christou tou Kyriou hēmōn. ara oun autos egō tō men noi douleuō nomō Theou, tē de sarki nomō hamartias.

 

8: 1 Οὐδὲν ἄρα νῦν κατάκριμα τοῖς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. 2 ὁ γὰρ νόμος τοῦ Πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέρωσέν σε ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου, ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτοῦ Υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας κατέκρινεν τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί, 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα. 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη. 7 διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται, οὐδὲ γὰρ δύναται· 8 οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. 9 Ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκὶ ἀλλὰ ἐν πνεύματι, εἴπερ Πνεῦμα Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν. εἰ δέ τις Πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ. 10 εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν διὰ ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωὴ διὰ δικαιοσύνην. 11 εἰ δὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος τὸν Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας ἐκ νεκρῶν Χριστὸν Ἰησοῦν ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τοῦ ἐνοικοῦντος αὐτοῦ Πνεύματος ἐν ὑμῖν.

12 Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμέν, οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν. 13 εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνήσκειν· εἰ δὲ πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε, ζήσεσθε. 14 ὅσοι γὰρ Πνεύματι Θεοῦ ἄγονται, οὗτοι υἱοί εἰσιν Θεοῦ. 15 οὐ γὰρ ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλὰ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν Ἀββᾶ ὁ Πατήρ. 16 αὐτὸ τὸ Πνεῦμα συνμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα Θεοῦ. 17 εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι· κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συνκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ, εἴπερ συνπάσχομεν ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν. 18 Λογίζομαι γὰρ ὅτι οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν καιροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀποκαλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς. 19 ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται. 20 τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη, οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάξαντα, ἐφ’ ἑλπίδι 21 διότι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήσεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. 22 οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συνστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν· 23 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ τὴν ἀπαρχὴν τοῦ Πνεύματος ἔχοντες ἡμεῖς καὶ αὐτοὶ ἐν ἑαυτοῖς στενάζομεν, υἱοθεσίαν ἀπεκδεχόμενοι, τὴν ἀπολύτρωσιν τοῦ σώματος ἡμῶν. 24 τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί ἐλπίζει; 25 εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι’ ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα. 26 Ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ Πνεῦμα συναντιλαμβάνεται τῇ ἀσθενείᾳ ἡμῶν· τὸ γὰρ τί προσευξώμεθα καθὸ δεῖ οὐκ οἴδαμεν, ἀλλὰ αὐτὸ τὸ Πνεῦμα ὑπερεντυγχάνει στεναγμοῖς ἀλαλήτοις· 27 ὁ δὲ ἐραυνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ φρόνημα τοῦ Πνεύματος, ὅτι κατὰ Θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων. 28 Οἴδαμεν δὲ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσιν τὸν Θεὸν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν, τοῖς κατὰ πρόθεσιν κλητοῖς οὖσιν. 29 ὅτι οὓς προέγνω, καὶ προώρισεν συμμόρφους τῆς εἰκόνος τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πρωτότοκον ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς· 30 οὓς δὲ προώρισεν, τούτους καὶ ἐκάλεσεν· καὶ οὓς ἐκάλεσεν, τούτους καὶ ἐδικαίωσεν· οὓς δὲ ἐδικαίωσεν, τούτους καὶ ἐδόξασεν. 31 Τί οὖν ἐροῦμεν πρὸς ταῦτα; εἰ ὁ Θεὸς ὑπὲρ ἡμῶν, τίς καθ’ ἡμῶν; 32 ὅς γε τοῦ ἰδίου Υἱοῦ οὐκ ἐφείσατο, ἀλλὰ ὑπὲρ ἡμῶν πάντων παρέδωκεν αὐτόν, πῶς οὐχὶ καὶ σὺν αὐτῷ τὰ πάντα ἡμῖν χαρίσεται; 33 τίς ἐγκαλέσει κατὰ ἐκλεκτῶν Θεοῦ; Θεὸς ὁ δικαιῶν· 34 τίς ὁ κατακρινῶν; Χριστὸς Ἰησοῦς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ ἐγερθείς, ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, ὃς καὶ ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἡμῶν. 35 τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα; 36 καθὼς γέγραπται ὅτι

Ἕνεκεν σοῦ θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν,

ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς.

37 ἀλλ’ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς. 38 πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα οὔτε δυνάμεις 39 οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.

 

8: 1 Ouden ara nyn katakrima tois en Christō Iēsou. 2 ho gar nomos tou Pneumatos tēs zōēs en Christō Iēsou ēleutherōsen se apo tou nomou tēs hamartias kai tou thanatou. 3 to gar adynaton tou nomou, en hō ēsthenei dia tēs sarkos, ho Theos ton heautou Huion pempsas en homoiōmati sarkos hamartias kai peri hamartias katekrinen tēn hamartian en tē sarki, 4 hina to dikaiōma tou nomou plērōthē en hēmin tois mē kata sarka peripatousin alla kata pneuma. 5 hoi gar kata sarka ontes ta tēs sarkos phronousin, hoi de kata pneuma ta tou pneumatos. 6 to gar phronēma tēs sarkos thanatos, to de phronēma tou pneumatos zōē kai eirēnē. 7 dioti to phronēma tēs sarkos echthra eis Theon; tō gar nomō tou Theou ouch hypotassetai, oude gar dynatai; 8 hoi de en sarki ontes Theō aresai ou dynantai. 9 Hymeis de ouk este en sarki alla en pneumati, eiper Pneuma Theou oikei en hymin. ei de tis Pneuma Christou ouk echei, houtos ouk estin autou. 10 ei de Christos en hymin, to men sōma nekron dia hamartian, to de pneuma zōē dia dikaiosynēn. 11 ei de to Pneuma tou egeirantos ton Iēsoun ek nekrōn oikei en hymin, ho egeiras ek nekrōn Christon Iēsoun zōopoiēsei kai ta thnēta sōmata hymōn dia tou enoikountos autou Pneumatos en hymin.

12 Ara oun, adelphoi, opheiletai esmen, ou tē sarki tou kata sarka zēn. 13 ei gar kata sarka zēte, mellete apothnēskein; ei de pneumati tas praxeis tou sōmatos thanatoute, zēsesthe. 14 hosoi gar Pneumati Theou agontai, houtoi huioi eisin Theou. 15 ou gar elabete pneuma douleias palin eis phobon, alla elabete pneuma huiothesias, en hō krazomen Abba ho Patēr. 16 auto to Pneuma synmartyrei tō pneumati hēmōn hoti esmen tekna Theou. 17 ei de tekna, kai klēronomoi; klēronomoi men Theou, synklēronomoi de Christou, eiper synpaschomen hina kai syndoxasthōmen. 18 Logizomai gar hoti ouk axia ta pathēmata tou nyn kairou pros tēn mellousan doxan apokalyphthēnai eis hēmas. 19 hē gar apokaradokia tēs ktiseōs tēn apokalypsin tōn huiōn tou Theou apekdechetai. 20 tē gar mataiotēti hē ktisis hypetagē, ouch hekousa, alla dia ton hypotaxanta, eph’ helpidi 21 dioti kai autē hē ktisis eleutherōthēsetai apo tēs douleias tēs phthoras eis tēn eleutherian tēs doxēs tōn teknōn tou Theou. 22 oidamen gar hoti pasa hē ktisis synstenazei kai synōdinei achri tou nyn; 23 ou monon de, alla kai autoi tēn aparchēn tou Pneumatos echontes hēmeis kai autoi en heautois stenazomen, huiothesian apekdechomenoi, tēn apolytrōsin tou sōmatos hēmōn. 24 tē gar elpidi esōthēmen; elpis de blepomenē ouk estin elpis; ho gar blepei tis, ti elpizei? 25 ei de ho ou blepomen elpizomen, di’ hypomonēs apekdechometha. 26 Hōsautōs de kai to Pneuma synantilambanetai tē astheneia hēmōn; to gar ti proseuxōmetha katho dei ouk oidamen, alla auto to Pneuma hyperentynchanei stenagmois alalētois; 27 ho de eraunōn tas kardias oiden ti to phronēma tou Pneumatos, hoti kata Theon entynchanei hyper hagiōn. 28 Oidamen de hoti tois agapōsin ton Theon panta synergei eis agathon, tois kata prothesin klētois ousin. 29 hoti hous proegnō, kai proōrisen symmorphous tēs eikonos tou Huiou autou, eis to einai auton prōtotokon en pollois adelphois; 30 hous de proōrisen, toutous kai ekalesen; kai hous ekalesen, toutous kai edikaiōsen; hous de edikaiōsen, toutous kai edoxasen. 31 Ti oun eroumen pros tauta? ei ho Theos hyper hēmōn, tis kath’ hēmōn? 32 hos ge tou idiou Huiou ouk epheisato, alla hyper hēmōn pantōn paredōken auton, pōs ouchi kai syn autō ta panta hēmin charisetai? 33 tis enkalesei kata eklektōn Theou? Theos ho dikaiōn; 34 tis ho katakrinōn? Christos Iēsous ho apothanōn, mallon de egertheis, hos estin en dexia tou Theou, hos kai entynchanei hyper hēmōn. 35 tis hēmas chōrisei apo tēs agapēs tou Christou? thlipsis ē stenochōria ē diōgmos ē limos ē gymnotēs ē kindynos ē machaira? 36 kathōs gegraptai hoti

Heneken sou thanatoumetha holēn tēn hēmeran,

elogisthēmen hōs probata sphagēs.

37 all’ en toutois pasin hypernikōmen dia tou agapēsantos hēmas. 38 pepeismai gar hoti oute thanatos oute zōē oute angeloi oute archai oute enestōta oute mellonta oute dynameis 39 oute hypsōma oute bathos oute tis ktisis hetera dynēsetai hēmas chōrisai apo tēs agapēs tou Theou tēs en Christō Iēsou tō Kyriō hēmōn.

 

9: 1 Ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ, οὐ ψεύδομαι, συνμαρτυρούσης μοι τῆς συνειδήσεώς μου ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, 2 ὅτι λύπη μοί ἐστιν μεγάλη καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ μου. 3 ηὐχόμην γὰρ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα, 4 οἵτινές εἰσιν Ἰσραηλεῖται, ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι, 5 ὧν οἱ πατέρες, καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα, ὁ ὢν ἐπὶ πάντων Θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ἀμήν. 6 Οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ Ἰσραήλ, οὗτοι Ἰσραήλ· 7 οὐδ’ ὅτι εἰσὶν σπέρμα Ἀβραάμ, πάντες τέκνα, ἀλλ’ Ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα. 8 τοῦτ’ ἔστιν, οὐ τὰ τέκνα τῆς σαρκὸς ταῦτα τέκνα τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας λογίζεται εἰς σπέρμα. 9 ἐπαγγελίας γὰρ ὁ λόγος οὗτος Κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐλεύσομαι καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός. 10 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ Ῥεβέκκα ἐξ ἑνὸς κοίτην ἔχουσα, Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς ἡμῶν· 11 μήπω γὰρ γεννηθέντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθὸν ἢ φαῦλον, ἵνα ἡ κατ’ ἐκλογὴν πρόθεσις τοῦ Θεοῦ μένῃ, 12 οὐκ ἐξ ἔργων ἀλλ’ ἐκ τοῦ καλοῦντος, ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι Ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι· 13 καθάπερ γέγραπται Τὸν Ἰακὼβ ἠγάπησα, τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐμίσησα.

14 Τί οὖν ἐροῦμεν; μὴ ἀδικία παρὰ τῷ θεῷ; μὴ γένοιτο. 15 τῷ Μωϋσεῖ γὰρ λέγει Ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ, καὶ οἰκτειρήσω ὃν ἂν οἰκτείρω. 16 ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος, ἀλλὰ τοῦ ἐλεῶντος Θεοῦ. 17 λέγει γὰρ ἡ γραφὴ τῷ Φαραὼ ὅτι Εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε, ὅπως ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν δύναμίν μου, καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ. 18 ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ, ὃν δὲ θέλει σκληρύνει. 19 Ἐρεῖς μοι οὖν Τί ἔτι μέμφεται; τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκεν; 20 ὦ ἄνθρωπε, μενοῦνγε σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ Θεῷ; μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι Τί με ἐποίησας οὕτως; 21 ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι ὃ μὲν εἰς τιμὴν σκεῦος, ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν; 22 εἰ δὲ θέλων ὁ Θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν, 23 καὶ ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους, ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν, 24 οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν; 25 ὡς καὶ ἐν τῷ Ὡσηὲ λέγει

Καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου

καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην ἠγαπημένην·

26 καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς Οὐ λαός μου ὑμεῖς,

ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ Θεοῦ ζῶντος.

27 Ἡσαΐας δὲ κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ Ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης, τὸ ὑπόλειμμα σωθήσεται· 28 λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ποιήσει Κύριος ἐπὶ τῆς γῆς. 29 καὶ καθὼς προείρηκεν Ἡσαΐας

Εἰ μὴ Κύριος Σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα,

ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν καὶ ὡς Γόμορρα ἂν ὡμοιώθημεν.

30 Τί οὖν ἐροῦμεν; ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβεν δικαιοσύνην, δικαιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως· 31 Ἰσραὴλ δὲ διώκων νόμον δικαιοσύνης εἰς νόμον οὐκ ἔφθασεν. 32 διὰ τί; ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως ἀλλ’ ὡς ἐξ ἔργων· προσέκοψαν τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος, 33 καθὼς γέγραπται

Ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου,

καὶ ὁ πιστεύων ἐπ’ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται.

 

9: 1 Alētheian legō en Christō, ou pseudomai, synmartyrousēs moi tēs syneidēseōs mou en Pneumati Hagiō, 2 hoti lypē moi estin megalē kai adialeiptos odynē tē kardia mou. 3 ēuchomēn gar anathema einai autos egō apo tou Christou hyper tōn adelphōn mou tōn syngenōn mou kata sarka, 4 hoitines eisin Israēleitai, hōn hē huiothesia kai hē doxa kai hai diathēkai kai hē nomothesia kai hē latreia kai hai epangeliai, 5 hōn hoi pateres, kai ex hōn ho Christos to kata sarka, ho ōn epi pantōn Theos eulogētos eis tous aiōnas, amēn. 6 Ouch hoion de hoti ekpeptōken ho logos tou Theou. ou gar pantes hoi ex Israēl, houtoi Israēl; 7 oud’ hoti eisin sperma Abraam, pantes tekna, all’ En Isaak klēthēsetai soi sperma. 8 tout’ estin, ou ta tekna tēs sarkos tauta tekna tou Theou, alla ta tekna tēs epangelias logizetai eis sperma. 9 epangelias gar ho logos houtos Kata ton kairon touton eleusomai kai estai tē Sarra huios. 10 ou monon de, alla kai Rhebekka ex henos koitēn echousa, Isaak tou patros hēmōn; 11 mēpō gar gennēthentōn mēde praxantōn ti agathon ē phaulon, hina hē kat’ eklogēn prothesis tou Theou menē, 12 ouk ex ergōn all’ ek tou kalountos, errethē autē hoti HO meizōn douleusei tō elassoni; 13 kathaper gegraptai Ton Iakōb ēgapēsa, ton de Ēsau emisēsa.

14 Ti oun eroumen? mē adikia para tō theō? mē genoito. 15 tō Mōusei gar legei Eleēsō hon an eleō, kai oikteirēsō hon an oikteirō. 16 ara oun ou tou thelontos oude tou trechontos, alla tou eleōntos Theou. 17 legei gar hē graphē tō Pharaō hoti Eis auto touto exēgeira se, hopōs endeixōmai en soi tēn dynamin mou, kai hopōs diangelē to onoma mou en pasē tē gē. 18 ara oun hon thelei eleei, hon de thelei sklērynei. 19 Ereis moi oun Ti eti memphetai? tō gar boulēmati autou tis anthestēken? 20 ō anthrōpe, menounge sy tis ei ho antapokrinomenos tō Theō? mē erei to plasma tō plasanti Ti me epoiēsas houtōs? 21 ē ouk echei exousian ho kerameus tou pēlou ek tou autou phyramatos poiēsai ho men eis timēn skeuos, ho de eis atimian? 22 ei de thelōn ho Theos endeixasthai tēn orgēn kai gnōrisai to dynaton autou ēnenken en pollē makrothymia skeuē orgēs katērtismena eis apōleian, 23 kai hina gnōrisē ton plouton tēs doxēs autou epi skeuē eleous, ha proētoimasen eis doxan, 24 hous kai ekalesen hēmas ou monon ex Ioudaiōn alla kai ex ethnōn? 25 hōs kai en tō Hōsēe legei

Kalesō ton ou laon mou laon mou

kai tēn ouk ēgapēmenēn ēgapēmenēn;

26 kai estai en tō topō hou errethē autois Ou laos mou hymeis,

ekei klēthēsontai huioi Theou zōntos.

27 Hēsaias de krazei hyper tou Israēl Ean ē ho arithmos tōn huiōn Israēl hōs hē ammos tēs thalassēs, to hypoleimma sōthēsetai; 28 logon gar syntelōn kai syntemnōn poiēsei Kyrios epi tēs gēs. 29 kai kathōs proeirēken Hēsaias

Ei mē Kyrios Sabaōth enkatelipen hēmin sperma,

hōs Sodoma an egenēthēmen kai hōs Gomorra an hōmoiōthēmen.

30 Ti oun eroumen? hoti ethnē ta mē diōkonta dikaiosynēn katelaben dikaiosynēn, dikaiosynēn de tēn ek pisteōs; 31 Israēl de diōkōn nomon dikaiosynēs eis nomon ouk ephthasen. 32 dia ti? hoti ouk ek pisteōs all’ hōs ex ergōn; prosekopsan tō lithō tou proskommatos, 33 kathōs gegraptai

Idou tithēmi en Siōn lithon proskommatos kai petran skandalou,

kai ho pisteuōn ep’ autō ou kataischynthēsetai.

 

10: 1 Ἀδελφοί, ἡ μὲν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καὶ ἡ δέησις πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτῶν εἰς σωτηρίαν. 2 μαρτυρῶ γὰρ αὐτοῖς ὅτι ζῆλον Θεοῦ ἔχουσιν, ἀλλ’ οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν· 3 ἀγνοοῦντες γὰρ τὴν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, καὶ τὴν ἰδίαν ζητοῦντες στῆσαι, τῇ δικαιοσύνῃ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑπετάγησαν. 4 τέλος γὰρ νόμου Χριστὸς εἰς δικαιοσύνην παντὶ τῷ πιστεύοντι. 5 Μωϋσῆς γὰρ γράφει ὅτι τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ νόμου ὁ ποιήσας ἄνθρωπος ζήσεται ἐν αὐτῇ. 6 ἡ δὲ ἐκ πίστεως δικαιοσύνη οὕτως λέγει Μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου Τίς ἀναβήσεται εἰς τὸν οὐρανόν; τοῦτ’ ἔστιν Χριστὸν καταγαγεῖν· 7 ἤ Τίς καταβήσεται εἰς τὴν ἄβυσσον; τοῦτ’ ἔστιν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ἀναγαγεῖν. 8 ἀλλὰ τί λέγει; Ἐγγύς σου τὸ ῥῆμά ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τοῦτ’ ἔστιν τὸ ῥῆμα τῆς πίστεως ὃ κηρύσσομεν. 9 ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ· 10 καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν. 11 λέγει γὰρ ἡ γραφή Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ’ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται. 12 οὐ γάρ ἐστιν διαστολὴ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν· 13 Πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται. 14 πῶς οὖν ἐπικαλέσωνται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; πῶς δὲ πιστεύσωσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσωσιν χωρὶς κηρύσσοντος; 15 πῶς δὲ κηρύξωσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσιν; καθάπερ γέγραπται Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων ἀγαθά. 16 Ἀλλ’ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ. Ἡσαΐας γὰρ λέγει Κύριε, τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀκοῇ ἡμῶν; 17 ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ῥήματος Χριστοῦ. 18 ἀλλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἤκουσαν; μενοῦνγε

Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν,

καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν.

19 ἀλλὰ λέγω, μὴ Ἰσραὴλ οὐκ ἔγνω; πρῶτος Μωϋσῆς λέγει

Ἐγὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ’ οὐκ ἔθνει,

ἐπ’ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶς.

20 Ἡσαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει

Εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν,

ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσιν.

21 πρὸς δὲ τὸν Ἰσραὴλ λέγει Ὅλην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα.

 

10: 1 Adelphoi, hē men eudokia tēs emēs kardias kai hē deēsis pros ton Theon hyper autōn eis sōtērian. 2 martyrō gar autois hoti zēlon Theou echousin, all’ ou kat’ epignōsin; 3 agnoountes gar tēn tou Theou dikaiosynēn, kai tēn idian zētountes stēsai, tē dikaiosynē tou Theou ouch hypetagēsan. 4 telos gar nomou Christos eis dikaiosynēn panti tō pisteuonti. 5 Mōusēs gar graphei hoti tēn dikaiosynēn tēn ek nomou ho poiēsas anthrōpos zēsetai en autē. 6 hē de ek pisteōs dikaiosynē houtōs legei Mē eipēs en tē kardia sou Tis anabēsetai eis ton ouranon? tout’ estin Christon katagagein; 7 ē Tis katabēsetai eis tēn abysson? tout’ estin Christon ek nekrōn anagagein. 8 alla ti legei? Engys sou to rhēma estin, en tō stomati sou kai en tē kardia sou; tout’ estin to rhēma tēs pisteōs ho kēryssomen. 9 hoti ean homologēsēs en tō stomati sou Kyrion Iēsoun, kai pisteusēs en tē kardia sou hoti ho Theos auton ēgeiren ek nekrōn, sōthēsē; 10 kardia gar pisteuetai eis dikaiosynēn, stomati de homologeitai eis sōtērian. 11 legei gar hē graphē Pas ho pisteuōn ep’ autō ou kataischynthēsetai. 12 ou gar estin diastolē Ioudaiou te kai Hellēnos; ho gar autos Kyrios pantōn, ploutōn eis pantas tous epikaloumenous auton; 13 Pas gar hos an epikalesētai to onoma Kyriou sōthēsetai. 14 pōs oun epikalesōntai eis hon ouk episteusan? pōs de pisteusōsin hou ouk ēkousan? pōs de akousōsin chōris kēryssontos? 15 pōs de kēryxōsin ean mē apostalōsin? kathaper gegraptai Hōs hōraioi hoi podes tōn euangelizomenōn agatha. 16 All’ ou pantes hypēkousan tō euangeliō. Hēsaias gar legei Kyrie, tis episteusen tē akoē hēmōn? 17 ara hē pistis ex akoēs, hē de akoē dia rhēmatos Christou. 18 alla legō, mē ouk ēkousan? menounge

Eis pasan tēn gēn exēlthen ho phthongos autōn,

kai eis ta perata tēs oikoumenēs ta rhēmata autōn.

19 alla legō, mē Israēl ouk egnō? prōtos Mōusēs legei

Egō parazēlōsō hymas ep’ ouk ethnei,

ep’ ethnei asynetō parorgiō hymas.

20 Hēsaias de apotolma kai legei

Heurethēn tois eme mē zētousin,

emphanēs egenomēn tois eme mē eperōtōsin.

21 pros de ton Israēl legei Holēn tēn hēmeran exepetasa tas cheiras mou pros laon apeithounta kai antilegonta.

 

11: 1 Λέγω οὖν, μὴ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; μὴ γένοιτο· καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλείτης εἰμί, ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ, φυλῆς Βενιαμείν. 2 οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω. ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἡλείᾳ τί λέγει ἡ γραφή, ὡς ἐντυγχάνει τῷ Θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραήλ; 3 Κύριε, τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν, τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος καὶ ζητοῦσιν τὴν ψυχήν μου. 4 ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ χρηματισμός; Κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῇ Βάαλ. 5 οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λίμμα κατ’ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν· 6 εἰ δὲ χάριτι, οὐκέτι ἐξ ἔργων, ἐπεὶ ἡ χάρις οὐκέτι γίνεται χάρις. 7 Τί οὖν; ὃ ἐπιζητεῖ Ἰσραήλ, τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν, ἡ δὲ ἐκλογὴ ἐπέτυχεν· οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν, 8 καθάπερ γέγραπται Ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς πνεῦμα κατανύξεως, ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν καὶ ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν, ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας. 9 καὶ Δαυεὶδ λέγει

Γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν εἰς παγίδα καὶ εἰς θήραν

καὶ εἰς σκάνδαλον καὶ εἰς ἀνταπόδομα αὐτοῖς,

10 σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν,

καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διὰ παντὸς σύνκαμψον.

11 Λέγω οὖν, μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν; μὴ γένοιτο· ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν, εἰς τὸ παραζηλῶσαι αὐτούς. 12 εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν πλοῦτος κόσμου καὶ τὸ ἥττημα αὐτῶν πλοῦτος ἐθνῶν, πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτῶν.

13 Ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς ἔθνεσιν. ἐφ’ ὅσον μὲν οὖν εἰμι ἐγὼ ἐθνῶν ἀπόστολος, τὴν διακονίαν μου δοξάζω, 14 εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν. 15 εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόσμου, τίς ἡ πρόσλημψις εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν; 16 εἰ δὲ ἡ ἀπαρχὴ ἁγία, καὶ τὸ φύραμα· καὶ εἰ ἡ ῥίζα ἁγία, καὶ οἱ κλάδοι. 17 Εἰ δέ τινες τῶν κλάδων ἐξεκλάσθησαν, σὺ δὲ ἀγριέλαιος ὢν ἐνεκεντρίσθης ἐν αὐτοῖς καὶ συνκοινωνὸς τῆς ῥίζης τῆς πιότητος τῆς ἐλαίας ἐγένου, 18 μὴ κατακαυχῶ τῶν κλάδων· εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι, οὐ σὺ τὴν ῥίζαν βαστάζεις ἀλλὰ ἡ ῥίζα σέ. 19 ἐρεῖς οὖν Ἐξεκλάσθησαν κλάδοι ἵνα ἐγὼ ἐγκεντρισθῶ. 20 καλῶς· τῇ ἀπιστίᾳ ἐξεκλάσθησαν, σὺ δὲ τῇ πίστει ἕστηκας. μὴ ὑψηλὰ φρόνει, ἀλλὰ φοβοῦ· 21 εἰ γὰρ ὁ Θεὸς τῶν κατὰ φύσιν κλάδων οὐκ ἐφείσατο, οὐδὲ σοῦ φείσεται. 22 ἴδε οὖν χρηστότητα καὶ ἀποτομίαν Θεοῦ· ἐπὶ μὲν τοὺς πεσόντας ἀποτομία, ἐπὶ δὲ σὲ χρηστότης Θεοῦ, ἐὰν ἐπιμένῃς τῇ χρηστότητι, ἐπεὶ καὶ σὺ ἐκκοπήσῃ. 23 κἀκεῖνοι δέ, ἐὰν μὴ ἐπιμένωσιν τῇ ἀπιστίᾳ, ἐνκεντρισθήσονται· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς πάλιν ἐνκεντρίσαι αὐτούς. 24 εἰ γὰρ σὺ ἐκ τῆς κατὰ φύσιν ἐξεκόπης ἀγριελαίου καὶ παρὰ φύσιν ἐνεκεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον, πόσῳ μᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύσιν ἐνκεντρισθήσονται τῇ ἰδίᾳ ἐλαίᾳ. 25 Οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, τὸ μυστήριον τοῦτο, ἵνα μὴ ἦτε ἐν ἑαυτοῖς φρόνιμοι, ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρι οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ, 26 καὶ οὕτως πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται, καθὼς γέγραπται

Ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ Ῥυόμενος,

ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ.

27 καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ’ ἐμοῦ διαθήκη,

ὅταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.

28 κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι’ ὑμᾶς, κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας· 29 ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ. 30 ὥσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ Θεῷ, νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ, 31 οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ νῦν ἐλεηθῶσιν. 32 συνέκλεισεν γὰρ ὁ Θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ. 33 Ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ· ὡς ἀνεξεραύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ.

34 Τίς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου; ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο;

35 ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ, καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ;

36 ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι’ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα· αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

 

11: 1 Legō oun, mē apōsato ho Theos ton laon autou? mē genoito; kai gar egō Israēleitēs eimi, ek spermatos Abraam, phylēs Beniamein. 2 ouk apōsato ho Theos ton laon autou hon proegnō. ē ouk oidate en Hēleia ti legei hē graphē, hōs entynchanei tō Theō kata tou Israēl? 3 Kyrie, tous prophētas sou apekteinan, ta thysiastēria sou kateskapsan, kagō hypeleiphthēn monos kai zētousin tēn psychēn mou. 4 alla ti legei autō ho chrēmatismos? Katelipon emautō heptakischilious andras, hoitines ouk ekampsan gony tē Baal. 5 houtōs oun kai en tō nyn kairō limma kat’ eklogēn charitos gegonen; 6 ei de chariti, ouketi ex ergōn, epei hē charis ouketi ginetai charis. 7 Ti oun? ho epizētei Israēl, touto ouk epetychen, hē de eklogē epetychen; hoi de loipoi epōrōthēsan, 8 kathaper gegraptai Edōken autois ho Theos pneuma katanyxeōs, ophthalmous tou mē blepein kai ōta tou mē akouein, heōs tēs sēmeron hēmeras. 9 kai Daueid legei

Genēthētō hē trapeza autōn eis pagida kai eis thēran

kai eis skandalon kai eis antapodoma autois,

10 skotisthētōsan hoi ophthalmoi autōn tou mē blepein,

kai ton nōton autōn dia pantos synkampson.

11 Legō oun, mē eptaisan hina pesōsin? mē genoito; alla tō autōn paraptōmati hē sōtēria tois ethnesin, eis to parazēlōsai autous. 12 ei de to paraptōma autōn ploutos kosmou kai to hēttēma autōn ploutos ethnōn, posō mallon to plērōma autōn.

13 Hymin de legō tois ethnesin. eph’ hoson men oun eimi egō ethnōn apostolos, tēn diakonian mou doxazō, 14 ei pōs parazēlōsō mou tēn sarka kai sōsō tinas ex autōn. 15 ei gar hē apobolē autōn katallagē kosmou, tis hē proslēmpsis ei mē zōē ek nekrōn? 16 ei de hē aparchē hagia, kai to phyrama; kai ei hē rhiza hagia, kai hoi kladoi. 17 Ei de tines tōn kladōn exeklasthēsan, sy de agrielaios ōn enekentristhēs en autois kai synkoinōnos tēs rhizēs tēs piotētos tēs elaias egenou, 18 mē katakauchō tōn kladōn; ei de katakauchasai, ou sy tēn rhizan bastazeis alla hē rhiza se. 19 ereis oun Exeklasthēsan kladoi hina egō enkentristhō. 20 kalōs; tē apistia exeklasthēsan, sy de tē pistei hestēkas. mē hypsēla phronei, alla phobou; 21 ei gar ho Theos tōn kata physin kladōn ouk epheisato, oude sou pheisetai. 22 ide oun chrēstotēta kai apotomian Theou; epi men tous pesontas apotomia, epi de se chrēstotēs Theou, ean epimenēs tē chrēstotēti, epei kai sy ekkopēsē. 23 kakeinoi de, ean mē epimenōsin tē apistia, enkentristhēsontai; dynatos gar estin ho Theos palin enkentrisai autous. 24 ei gar sy ek tēs kata physin exekopēs agrielaiou kai para physin enekentristhēs eis kallielaion, posō mallon houtoi hoi kata physin enkentristhēsontai tē idia elaia. 25 Ou gar thelō hymas agnoein, adelphoi, to mystērion touto, hina mē ēte en heautois phronimoi, hoti pōrōsis apo merous tō Israēl gegonen achri hou to plērōma tōn ethnōn eiselthē, 26 kai houtōs pas Israēl sōthēsetai, kathōs gegraptai

Hēxei ek Siōn ho Rhyomenos,

apostrepsei asebeias apo Iakōb.

27 kai hautē autois hē par’ emou diathēkē,

hotan aphelōmai tas hamartias autōn.

28 kata men to euangelion echthroi di’ hymas, kata de tēn eklogēn agapētoi dia tous pateras; 29 ametamelēta gar ta charismata kai hē klēsis tou Theou. 30 hōsper gar hymeis pote ēpeithēsate tō Theō, nyn de ēleēthēte tē toutōn apeitheia, 31 houtōs kai houtoi nyn ēpeithēsan tō hymeterō eleei hina kai autoi nyn eleēthōsin. 32 synekleisen gar ho Theos tous pantas eis apeitheian hina tous pantas eleēsē. 33 Ō bathos ploutou kai sophias kai gnōseōs Theou; hōs anexeraunēta ta krimata autou kai anexichniastoi hai hodoi autou.

34 Tis gar egnō noun Kyriou? ē tis symboulos autou egeneto?

35 ē tis proedōken autō, kai antapodothēsetai autō?

36 hoti ex autou kai di’ autou kai eis auton ta panta; autō hē doxa eis tous aiōnas; amēn.

 

12: 1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ παραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίαν ζῶσαν ἁγίαν τῷ Θεῷ εὐάρεστον, τὴν λογικὴν λατρείαν ὑμῶν· 2 καὶ μὴ συνσχηματίζεσθε τῷ αἰῶνι τούτῳ, ἀλλὰ μεταμορφοῦσθε τῇ ἀνακαινώσει τοῦ νοός, εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τί τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, τὸ ἀγαθὸν καὶ εὐάρεστον καὶ τέλειον.

3 Λέγω γὰρ διὰ τῆς χάριτος τῆς δοθείσης μοι παντὶ τῷ ὄντι ἐν ὑμῖν, μὴ ὑπερφρονεῖν παρ’ ὃ δεῖ φρονεῖν, ἀλλὰ φρονεῖν εἰς τὸ σωφρονεῖν, ἑκάστῳ ὡς ὁ Θεὸς ἐμέρισεν μέτρον πίστεως. 4 καθάπερ γὰρ ἐν ἑνὶ σώματι πολλὰ μέλη ἔχομεν, τὰ δὲ μέλη πάντα οὐ τὴν αὐτὴν ἔχει πρᾶξιν, 5 οὕτως οἱ πολλοὶ ἓν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, τὸ δὲ καθ’ εἷς ἀλλήλων μέλη. 6 ἔχοντες δὲ χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως· 7 εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ· εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ· 8 εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει· ὁ μεταδιδοὺς ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν ἐν ἱλαρότητι. 9 ἡ ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ· 10 τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, 11 τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, 12 τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, 13 ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενίαν διώκοντες. 14 εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε. 15 χαίρειν μετὰ χαιρόντων, κλαίειν μετὰ κλαιόντων. 16 τὸ αὐτὸ εἰς ἀλλήλους φρονοῦντες· μὴ τὰ ὑψηλὰ φρονοῦντες ἀλλὰ τοῖς ταπεινοῖς συναπαγόμενοι. μὴ γίνεσθε φρόνιμοι παρ’ ἑαυτοῖς. 17 μηδενὶ κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἀποδιδόντες· προνοούμενοι καλὰ ἐνώπιον πάντων ἀνθρώπων· 18 εἰ δυνατόν, τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες· 19 μὴ ἑαυτοὺς ἐκδικοῦντες, ἀγαπητοί, ἀλλὰ δότε τόπον τῇ ὀργῇ· γέγραπται γάρ Ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω, λέγει Κύριος. 20 ἀλλὰ ἐὰν πεινᾷ ὁ ἐχθρός σου, ψώμιζε αὐτόν· ἐὰν διψᾷ, πότιζε αὐτόν· τοῦτο γὰρ ποιῶν ἄνθρακας πυρὸς σωρεύσεις ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. 21 μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν.

 

12: 1 Parakalō oun hymas, adelphoi, dia tōn oiktirmōn tou Theou parastēsai ta sōmata hymōn thysian zōsan hagian tō Theō euareston, tēn logikēn latreian hymōn; 2 kai mē synschēmatizesthe tō aiōni toutō, alla metamorphousthe tē anakainōsei tou noos, eis to dokimazein hymas ti to thelēma tou Theou, to agathon kai euareston kai teleion.

3 Legō gar dia tēs charitos tēs dotheisēs moi panti tō onti en hymin, mē hyperphronein par’ ho dei phronein, alla phronein eis to sōphronein, hekastō hōs ho Theos emerisen metron pisteōs. 4 kathaper gar en heni sōmati polla melē echomen, ta de melē panta ou tēn autēn echei praxin, 5 houtōs hoi polloi hen sōma esmen en Christō, to de kath’ heis allēlōn melē. 6 echontes de charismata kata tēn charin tēn dotheisan hēmin diaphora, eite prophēteian, kata tēn analogian tēs pisteōs; 7 eite diakonian, en tē diakonia; eite ho didaskōn, en tē didaskalia; 8 eite ho parakalōn, en tē paraklēsei; ho metadidous en haplotēti, ho proistamenos en spoudē, ho eleōn en hilarotēti. 9 hē agapē anypokritos. apostygountes to ponēron, kollōmenoi tō agathō; 10 tē philadelphia eis allēlous philostorgoi, tē timē allēlous proēgoumenoi, 11 tē spoudē mē oknēroi, tō pneumati zeontes, tō Kyriō douleuontes, 12 tē elpidi chairontes, tē thlipsei hypomenontes, tē proseuchē proskarterountes, 13 tais chreiais tōn hagiōn koinōnountes, tēn philoxenian diōkontes. 14 eulogeite tous diōkontas, eulogeite kai mē katarasthe. 15 chairein meta chairontōn, klaiein meta klaiontōn. 16 to auto eis allēlous phronountes; mē ta hypsēla phronountes alla tois tapeinois synapagomenoi. mē ginesthe phronimoi par’ heautois. 17 mēdeni kakon anti kakou apodidontes; pronooumenoi kala enōpion pantōn anthrōpōn; 18 ei dynaton, to ex hymōn meta pantōn anthrōpōn eirēneuontes; 19 mē heautous ekdikountes, agapētoi, alla dote topon tē orgē; gegraptai gar Emoi ekdikēsis, egō antapodōsō, legei Kyrios. 20 alla ean peina ho echthros sou, psōmize auton; ean dipsa, potize auton; touto gar poiōn anthrakas pyros sōreuseis epi tēn kephalēn autou. 21 mē nikō hypo tou kakou, alla nika en tō agathō to kakon.

 

13: 1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γὰρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ, αἱ δὲ οὖσαι ὑπὸ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν. 2 ὥστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέστηκεν· οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρίμα λήμψονται. 3 οἱ γὰρ ἄρχοντες οὐκ εἰσὶν φόβος τῷ ἀγαθῷ ἔργῳ ἀλλὰ τῷ κακῷ. θέλεις δὲ μὴ φοβεῖσθαι τὴν ἐξουσίαν; τὸ ἀγαθὸν ποίει, καὶ ἕξεις ἔπαινον ἐξ αὐτῆς· 4 Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστιν σοὶ εἰς τὸ ἀγαθόν. ἐὰν δὲ τὸ κακὸν ποιῇς, φοβοῦ· οὐ γὰρ εἰκῇ τὴν μάχαιραν φορεῖ· Θεοῦ γὰρ διάκονός ἐστιν, ἔκδικος εἰς ὀργὴν τῷ τὸ κακὸν πράσσοντι. 5 διὸ ἀνάγκη ὑποτάσσεσθαι, οὐ μόνον διὰ τὴν ὀργὴν ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν συνείδησιν. 6 διὰ τοῦτο γὰρ καὶ φόρους τελεῖτε· λειτουργοὶ γὰρ Θεοῦ εἰσιν εἰς αὐτὸ τοῦτο προσκαρτεροῦντες. 7 ἀπόδοτε πᾶσιν τὰς ὀφειλάς, τῷ τὸν φόρον τὸν φόρον, τῷ τὸ τέλος τὸ τέλος, τῷ τὸν φόβον τὸν φόβον, τῷ τὴν τιμὴν τὴν τιμήν. 8 Μηδενὶ μηδὲν ὀφείλετε, εἰ μὴ τὸ ἀλλήλους ἀγαπᾶν· ὁ γὰρ ἀγαπῶν τὸν ἕτερον νόμον πεπλήρωκεν. 9 τὸ γάρ Οὐ μοιχεύσεις, Οὐ φονεύσεις, Οὐ κλέψεις, Οὐκ ἐπιθυμήσεις, καὶ εἴ τις ἑτέρα ἐντολή, ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ ἀνακεφαλαιοῦται, ἐν τῷ Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. 10 ἡ ἀγάπη τῷ πλησίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται· πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη. 11 Καὶ τοῦτο εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἤδη ὑμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους, ἐνδυσώμεθα δὲ τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ· 14 ἀλλὰ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.

 

13: 1 Pasa psychē exousiais hyperechousais hypotassesthō. ou gar estin exousia ei mē hypo Theou, hai de ousai hypo Theou tetagmenai eisin. 2 hōste ho antitassomenos tē exousia tē tou Theou diatagē anthestēken; hoi de anthestēkotes heautois krima lēmpsontai. 3 hoi gar archontes ouk eisin phobos tō agathō ergō alla tō kakō. theleis de mē phobeisthai tēn exousian? to agathon poiei, kai hexeis epainon ex autēs; 4 Theou gar diakonos estin soi eis to agathon. ean de to kakon poiēs, phobou; ou gar eikē tēn machairan phorei; Theou gar diakonos estin, ekdikos eis orgēn tō to kakon prassonti. 5 dio anankē hypotassesthai, ou monon dia tēn orgēn alla kai dia tēn syneidēsin. 6 dia touto gar kai phorous teleite; leitourgoi gar Theou eisin eis auto touto proskarterountes. 7 apodote pasin tas opheilas, tō ton phoron ton phoron, tō to telos to telos, tō ton phobon ton phobon, tō tēn timēn tēn timēn. 8 Mēdeni mēden opheilete, ei mē to allēlous agapan; ho gar agapōn ton heteron nomon peplērōken. 9 to gar Ou moicheuseis, Ou phoneuseis, Ou klepseis, Ouk epithymēseis, kai ei tis hetera entolē, en tō logō toutō anakephalaioutai, en tō Agapēseis ton plēsion sou hōs seauton. 10 hē agapē tō plēsion kakon ouk ergazetai; plērōma oun nomou hē agapē. 11 Kai touto eidotes ton kairon, hoti hōra ēdē hymas ex hypnou egerthēnai; nyn gar engyteron hēmōn hē sōtēria ē hote episteusamen. 12 hē nyx proekopsen, hē de hēmera ēngiken. apothōmetha oun ta erga tou skotous, endysōmetha de ta hopla tou phōtos. 13 hōs en hēmera euschēmonōs peripatēsōmen, mē kōmois kai methais, mē koitais kai aselgeiais, mē eridi kai zēlō; 14 alla endysasthe ton Kyrion Iēsoun Christon, kai tēs sarkos pronoian mē poieisthe eis epithymias.

 

14: 1 Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, ὁ δὲ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω, ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ, δυνατεῖ γὰρ ὁ Κύριος στῆσαι αὐτόν. 5 ὃς μὲν γὰρ κρίνει ἡμέραν παρ’ ἡμέραν, ὃς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν· ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίῳ νοῒ πληροφορείσθω. 6 ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν Κυρίῳ φρονεῖ· καὶ ὁ ἐσθίων Κυρίῳ ἐσθίει, εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ Θεῷ· καὶ ὁ μὴ ἐσθίων Κυρίῳ οὐκ ἐσθίει, καὶ εὐχαριστεῖ τῷ Θεῷ. 7 Οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῇ, καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνῄσκει· 8 ἐάν τε γὰρ ζῶμεν, τῷ Κυρίῳ ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τῷ Κυρίῳ ἀποθνήσκομεν. ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνήσκωμεν, τοῦ Κυρίου ἐσμέν. 9 εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέθανεν καὶ ἔζησεν, ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ. 10 Σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν σου; ἢ καὶ σὺ τί ἐξουθενεῖς τὸν ἀδελφόν σου; πάντες γὰρ παραστησόμεθα τῷ βήματι τοῦ Θεοῦ. 11 γέγραπται γάρ

Ζῶ ἐγώ, λέγει Κύριος, ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ,

καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ Θεῷ.

12 ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ Θεῷ. 13 Μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν· ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον, τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον. 14 οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι’ ἑαυτοῦ· εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι, ἐκείνῳ κοινόν. 15 εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται, οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς. μὴ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε, ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν. 16 μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν. 17 οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ· 18 ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις. 19 ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκομεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους. 20 μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ Θεοῦ. πάντα μὲν καθαρά, ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι. 21 καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφός σου προσκόπτει. 22 σὺ πίστιν ἣν ἔχεις κατὰ σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει· 23 ὁ δὲ διακρινόμενος ἐὰν φάγῃ κατακέκριται, ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως· πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ πίστεως ἁμαρτία ἐστίν.

 

14: 1 Ton de asthenounta tē pistei proslambanesthe, mē eis diakriseis dialogismōn. 2 hos men pisteuei phagein panta, ho de asthenōn lachana esthiei. 3 ho esthiōn ton mē esthionta mē exoutheneitō, ho de mē esthiōn ton esthionta mē krinetō, ho Theos gar auton proselabeto. 4 sy tis ei ho krinōn allotrion oiketēn? tō idiō kyriō stēkei ē piptei; stathēsetai de, dynatei gar ho Kyrios stēsai auton. 5 hos men gar krinei hēmeran par’ hēmeran, hos de krinei pasan hēmeran; hekastos en tō idiō noi plērophoreisthō. 6 ho phronōn tēn hēmeran Kyriō phronei; kai ho esthiōn Kyriō esthiei, eucharistei gar tō Theō; kai ho mē esthiōn Kyriō ouk esthiei, kai eucharistei tō Theō. 7 Oudeis gar hēmōn heautō zē, kai oudeis heautō apothnēskei; 8 ean te gar zōmen, tō Kyriō zōmen, ean te apothnēskōmen, tō Kyriō apothnēskomen. ean te oun zōmen ean te apothnēskōmen, tou Kyriou esmen. 9 eis touto gar Christos apethanen kai ezēsen, hina kai nekrōn kai zōntōn kyrieusē. 10 Sy de ti krineis ton adelphon sou? ē kai sy ti exoutheneis ton adelphon sou? pantes gar parastēsometha tō bēmati tou Theou. 11 gegraptai gar

Zō egō, legei Kyrios, hoti emoi kampsei pan gony,

kai pasa glōssa exomologēsetai tō Theō.

12 ara oun hekastos hēmōn peri heautou logon dōsei tō Theō. 13 Mēketi oun allēlous krinōmen; alla touto krinate mallon, to mē tithenai proskomma tō adelphō ē skandalon. 14 oida kai pepeismai en Kyriō Iēsou hoti ouden koinon di’ heautou; ei mē tō logizomenō ti koinon einai, ekeinō koinon. 15 ei gar dia brōma ho adelphos sou lypeitai, ouketi kata agapēn peripateis. mē tō brōmati sou ekeinon apollye, hyper hou Christos apethanen. 16 mē blasphēmeisthō oun hymōn to agathon. 17 ou gar estin hē basileia tou Theou brōsis kai posis, alla dikaiosynē kai eirēnē kai chara en Pneumati Hagiō; 18 ho gar en toutō douleuōn tō Christō euarestos tō Theō kai dokimos tois anthrōpois. 19 ara oun ta tēs eirēnēs diōkomen kai ta tēs oikodomēs tēs eis allēlous. 20 mē heneken brōmatos katalye to ergon tou Theou. panta men kathara, alla kakon tō anthrōpō tō dia proskommatos esthionti. 21 kalon to mē phagein krea mēde piein oinon mēde en hō ho adelphos sou proskoptei. 22 sy pistin hēn echeis kata seauton eche enōpion tou Theou. makarios ho mē krinōn heauton en hō dokimazei; 23 ho de diakrinomenos ean phagē katakekritai, hoti ouk ek pisteōs; pan de ho ouk ek pisteōs hamartia estin.

 

15: 1 Ὀφείλομεν δὲ ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστάζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. 2 ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· 3 καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν· ἀλλὰ καθὼς γέγραπται Οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσαν ἐπ’ ἐμέ. 4 ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν ἐγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ διὰ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. 5 ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν Ἰησοῦν, 6 ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 7 Διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ἡμᾶς, εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ. 8 λέγω γὰρ Χριστὸν διάκονον γεγενῆσθαι περιτομῆς ὑπὲρ ἀληθείας Θεοῦ, εἰς τὸ βεβαιῶσαι τὰς ἐπαγγελίας τῶν πατέρων, 9 τὰ δὲ ἔθνη ὑπὲρ ἐλέους δοξάσαι τὸν Θεόν, καθὼς γέγραπται Διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσιν καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ. 10 καὶ πάλιν λέγει Εὐφράνθητε, ἔθνη, μετὰ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ. 11 καὶ πάλιν

Αἰνεῖτε, πάντα τὰ ἔθνη, τὸν Κύριον,

καὶ ἐπαινεσάτωσαν αὐτὸν πάντες οἱ λαοί.

12 καὶ πάλιν Ἡσαΐας λέγει

Ἔσται ἡ ῥίζα τοῦ Ἰεσσαί,

καὶ ὁ ἀνιστάμενος ἄρχειν ἐθνῶν·

ἐπ’ αὐτῷ ἔθνη ἐλπιοῦσιν.

13 Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου.

14 Πέπεισμαι δέ, ἀδελφοί μου, καὶ αὐτὸς ἐγὼ περὶ ὑμῶν, ὅτι καὶ αὐτοὶ μεστοί ἐστε ἀγαθωσύνης, πεπληρωμένοι πάσης τῆς γνώσεως, δυνάμενοι καὶ ἀλλήλους νουθετεῖν. 15 τολμηροτέρως δὲ ἔγραψα ὑμῖν ἀπὸ μέρους, ὡς ἐπαναμιμνήσκων ὑμᾶς, διὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσάν μοι ἀπὸ τοῦ Θεοῦ 16 εἰς τὸ εἶναί με λειτουργὸν Χριστοῦ Ἰησοῦ εἰς τὰ ἔθνη, ἱερουργοῦντα τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Θεοῦ, ἵνα γένηται ἡ προσφορὰ τῶν ἐθνῶν εὐπρόσδεκτος, ἡγιασμένη ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. 17 ἔχω οὖν τὴν καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν· 18 οὐ γὰρ τολμήσω τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι’ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν, λόγῳ καὶ ἔργῳ, 19 ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει Πνεύματος Ἁγίου· ὥστε με ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. 20 οὕτως δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ’ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ, 21 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται

Ὄψονται οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ,

καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασιν συνήσουσιν.

22 Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς· 23 νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ ἱκανῶν ἐτῶν, 24 ὡς ἂν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ’ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ, ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ. 25 —νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἱερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις. 26 ηὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἱερουσαλήμ. 27 ηὐδόκησαν γάρ, καὶ ὀφειλέται εἰσὶν αὐτῶν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσιν καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς. 28 τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι’ ὑμῶν εἰς Σπανίαν· 29 οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας Χριστοῦ ἐλεύσομαι. 30 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Πνεύματος συναγωνίσασθαί μοι ἐν ταῖς προσευχαῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεόν, 31 ἵνα ῥυσθῶ ἀπὸ τῶν ἀπειθούντων ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ ἡ διακονία μου ἡ εἰς Ἱερουσαλὴμ εὐπρόσδεκτος τοῖς ἁγίοις γένηται, 32 ἵνα ἐν χαρᾷ ἐλθὼν πρὸς ὑμᾶς διὰ θελήματος Θεοῦ συναναπαύσωμαι ὑμῖν. 33 ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

 

15: 1 Opheilomen de hēmeis hoi dynatoi ta asthenēmata tōn adynatōn bastazein, kai mē heautois areskein. 2 hekastos hēmōn tō plēsion aresketō eis to agathon pros oikodomēn; 3 kai gar ho Christos ouch heautō ēresen; alla kathōs gegraptai HOi oneidismoi tōn oneidizontōn se epepesan ep’ eme. 4 hosa gar proegraphē, eis tēn hēmeteran didaskalian egraphē, hina dia tēs hypomonēs kai dia tēs paraklēseōs tōn graphōn tēn elpida echōmen. 5 ho de Theos tēs hypomonēs kai tēs paraklēseōs dōē hymin to auto phronein en allēlois kata Christon Iēsoun, 6 hina homothymadon en heni stomati doxazēte ton Theon kai Patera tou Kyriou hēmōn Iēsou Christou. 7 Dio proslambanesthe allēlous, kathōs kai ho Christos proselabeto hēmas, eis doxan tou Theou. 8 legō gar Christon diakonon gegenēsthai peritomēs hyper alētheias Theou, eis to bebaiōsai tas epangelias tōn paterōn, 9 ta de ethnē hyper eleous doxasai ton Theon, kathōs gegraptai Dia touto exomologēsomai soi en ethnesin kai tō onomati sou psalō. 10 kai palin legei Euphranthēte, ethnē, meta tou laou autou. 11 kai palin

Aineite, panta ta ethnē, ton Kyrion,

kai epainesatōsan auton pantes hoi laoi.

12 kai palin Hēsaias legei

Estai hē rhiza tou Iessai,

kai ho anistamenos archein ethnōn;

ep’ autō ethnē elpiousin.

13 HO de Theos tēs elpidos plērōsai hymas pasēs charas kai eirēnēs en tō pisteuein, eis to perisseuein hymas en tē elpidi en dynamei Pneumatos Hagiou.

14 Pepeismai de, adelphoi mou, kai autos egō peri hymōn, hoti kai autoi mestoi este agathōsynēs, peplērōmenoi pasēs tēs gnōseōs, dynamenoi kai allēlous nouthetein. 15 tolmēroterōs de egrapsa hymin apo merous, hōs epanamimnēskōn hymas, dia tēn charin tēn dotheisan moi apo tou Theou 16 eis to einai me leitourgon Christou Iēsou eis ta ethnē, hierourgounta to euangelion tou Theou, hina genētai hē prosphora tōn ethnōn euprosdektos, hēgiasmenē en Pneumati Hagiō. 17 echō oun tēn kauchēsin en Christō Iēsou ta pros ton Theon; 18 ou gar tolmēsō ti lalein hōn ou kateirgasato Christos di’ emou eis hypakoēn ethnōn, logō kai ergō, 19 en dynamei sēmeiōn kai teratōn, en dynamei Pneumatos Hagiou; hōste me apo Ierousalēm kai kyklō mechri tou Illyrikou peplērōkenai to euangelion tou Christou. 20 houtōs de philotimoumenon euangelizesthai ouch hopou ōnomasthē Christos, hina mē ep’ allotrion themelion oikodomō, 21 alla kathōs gegraptai

Opsontai hois ouk anēngelē peri autou,

kai hoi ouk akēkoasin synēsousin.

22 Dio kai enekoptomēn ta polla tou elthein pros hymas; 23 nyni de mēketi topon echōn en tois klimasi toutois, epipothian de echōn tou elthein pros hymas apo hikanōn etōn, 24 hōs an poreuōmai eis tēn Spanian; elpizō gar diaporeuomenos theasasthai hymas kai hyph’ hymōn propemphthēnai ekei, ean hymōn prōton apo merous emplēsthō. 25 —nyni de poreuomai eis Hierousalēm diakonōn tois hagiois. 26 ēudokēsan gar Makedonia kai Achaia koinōnian tina poiēsasthai eis tous ptōchous tōn hagiōn tōn en Hierousalēm. 27 ēudokēsan gar, kai opheiletai eisin autōn; ei gar tois pneumatikois autōn ekoinōnēsan ta ethnē, opheilousin kai en tois sarkikois leitourgēsai autois. 28 touto oun epitelesas, kai sphragisamenos autois ton karpon touton, apeleusomai di’ hymōn eis Spanian; 29 oida de hoti erchomenos pros hymas en plērōmati eulogias Christou eleusomai. 30 Parakalō de hymas, adelphoi, dia tou Kyriou hēmōn Iēsou Christou kai dia tēs agapēs tou Pneumatos synagōnisasthai moi en tais proseuchais hyper emou pros ton Theon, 31 hina rhysthō apo tōn apeithountōn en tē Ioudaia kai hē diakonia mou hē eis Hierousalēm euprosdektos tois hagiois genētai, 32 hina en chara elthōn pros hymas dia thelēmatos Theou synanapausōmai hymin. 33 ho de Theos tēs eirēnēs meta pantōn hymōn; amēn.

 

16: 1 Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κενχρεαῖς, 2 ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων, καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὐτὴ προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ ἐμοῦ αὐτοῦ.

3 Ἀσπάσασθε Πρίσκαν καὶ Ἀκύλαν τοὺς συνεργούς μου ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 4 οἵτινες ὑπὲρ τῆς ψυχῆς μου τὸν ἑαυτῶν τράχηλον ὑπέθηκαν, οἷς οὐκ ἐγὼ μόνος εὐχαριστῶ ἀλλὰ καὶ πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι τῶν ἐθνῶν, 5 καὶ τὴν κατ’ οἶκον αὐτῶν ἐκκλησίαν. ἀσπάσασθε Ἐπαίνετον τὸν ἀγαπητόν μου, ὅς ἐστιν ἀπαρχὴ τῆς Ἀσίας εἰς Χριστόν. 6 ἀσπάσασθε Μαριάν, ἥτις πολλὰ ἐκοπίασεν εἰς ὑμᾶς. 7 ἀσπάσασθε Ἀνδρόνικον καὶ Ἰουνίαν τοὺς συγγενεῖς μου καὶ συναιχμαλώτους μου, οἵτινές εἰσιν ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἳ καὶ πρὸ ἐμοῦ γέγοναν ἐν Χριστῷ. 8 ἀσπάσασθε Ἀμπλιᾶτον τὸν ἀγαπητόν μου ἐν Κυρίῳ. 9 ἀσπάσασθε Οὐρβανὸν τὸν συνεργὸν ἡμῶν ἐν Χριστῷ καὶ Στάχυν τὸν ἀγαπητόν μου. 10 ἀσπάσασθε Ἀπελλῆν τὸν δόκιμον ἐν Χριστῷ. ἀσπάσασθε τοὺς ἐκ τῶν Ἀριστοβούλου. 11 ἀσπάσασθε Ἡρῳδίωνα τὸν συγγενῆ μου. ἀσπάσασθε τοὺς ἐκ τῶν Ναρκίσσου τοὺς ὄντας ἐν Κυρίῳ. 12 ἀσπάσασθε Τρύφαιναν καὶ Τρυφῶσαν τὰς κοπιώσας ἐν Κυρίῳ. ἀσπάσασθε Περσίδα τὴν ἀγαπητήν, ἥτις πολλὰ ἐκοπίασεν ἐν Κυρίῳ. 13 ἀσπάσασθε Ῥοῦφον τὸν ἐκλεκτὸν ἐν Κυρίῳ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἐμοῦ. 14 ἀσπάσασθε Ἀσύνκριτον, Φλέγοντα, Ἑρμῆν, Πατρόβαν, Ἑρμᾶν, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς ἀδελφούς. 15 ἀσπάσασθε Φιλόλογον καὶ Ἰουλίαν, Νηρέα καὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ, καὶ Ὀλυμπᾶν, καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς πάντας ἁγίους. 16 ἀσπάσασθε ἀλλήλους ἐν φιλήματι ἁγίῳ. ἀσπάζονται ὑμᾶς αἱ ἐκκλησίαι πᾶσαι τοῦ Χριστοῦ.

17 Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοί, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχὴν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας, καὶ ἐκκλίνετε ἀπ’ αὐτῶν· 18 οἱ γὰρ τοιοῦτοι τῷ Κυρίῳ ἡμῶν Χριστῷ οὐ δουλεύουσιν ἀλλὰ τῇ ἑαυτῶν κοιλίᾳ, καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσιν τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων. 19 ἡ γὰρ ὑμῶν ὑπακοὴ εἰς πάντας ἀφίκετο· ἐφ’ ὑμῖν οὖν χαίρω, θέλω δὲ ὑμᾶς σοφοὺς εἶναι εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν. 20 ὁ δὲ Θεὸς τῆς εἰρήνης συντρίψει τὸν Σατανᾶν ὑπὸ τοὺς πόδας ὑμῶν ἐν τάχει.

Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ μεθ’ ὑμῶν.

21 Ἀσπάζεται ὑμᾶς Τιμόθεος ὁ συνεργός μου, καὶ Λούκιος καὶ Ἰάσων καὶ Σωσίπατρος οἱ συγγενεῖς μου. 22 ἀσπάζομαι ὑμᾶς ἐγὼ Τέρτιος ὁ γράψας τὴν ἐπιστολὴν ἐν Κυρίῳ. 23 ἀσπάζεται ὑμᾶς Γάϊος ὁ ξένος μου καὶ ὅλης τῆς ἐκκλησίας. ἀσπάζεται ὑμᾶς Ἔραστος ὁ οἰκονόμος τῆς πόλεως καὶ Κούαρτος ὁ ἀδελφός.

25 Τῷ δὲ δυναμένῳ ὑμᾶς στηρίξαι κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου καὶ τὸ κήρυγμα Ἰησοῦ Χριστοῦ, κατὰ ἀποκάλυψιν μυστηρίου χρόνοις αἰωνίοις σεσιγημένου, 26 φανερωθέντος δὲ νῦν διά τε γραφῶν προφητικῶν κατ’ ἐπιταγὴν τοῦ αἰωνίου Θεοῦ εἰς ὑπακοὴν πίστεως εἰς πάντα τὰ ἔθνη γνωρισθέντος, 27 μόνῳ σοφῷ Θεῷ, διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.

 

16: 1 Synistēmi de hymin Phoibēn tēn adelphēn hēmōn, ousan diakonon tēs ekklēsias tēs en Kenchreais, 2 hina autēn prosdexēsthe en Kyriō axiōs tōn hagiōn, kai parastēte autē en hō an hymōn chrēzē pragmati; kai gar autē prostatis pollōn egenēthē kai emou autou.

3 Aspasasthe Priskan kai Akylan tous synergous mou en Christō Iēsou, 4 hoitines hyper tēs psychēs mou ton heautōn trachēlon hypethēkan, hois ouk egō monos eucharistō alla kai pasai hai ekklēsiai tōn ethnōn, 5 kai tēn kat’ oikon autōn ekklēsian. aspasasthe Epaineton ton agapēton mou, hos estin aparchē tēs Asias eis Christon. 6 aspasasthe Marian, hētis polla ekopiasen eis hymas. 7 aspasasthe Andronikon kai Iounian tous syngeneis mou kai synaichmalōtous mou, hoitines eisin episēmoi en tois apostolois, hoi kai pro emou gegonan en Christō. 8 aspasasthe Ampliaton ton agapēton mou en Kyriō. 9 aspasasthe Ourbanon ton synergon hēmōn en Christō kai Stachyn ton agapēton mou. 10 aspasasthe Apellēn ton dokimon en Christō. aspasasthe tous ek tōn Aristoboulou. 11 aspasasthe Hērōdiōna ton syngenē mou. aspasasthe tous ek tōn Narkissou tous ontas en Kyriō. 12 aspasasthe Tryphainan kai Tryphōsan tas kopiōsas en Kyriō. aspasasthe Persida tēn agapētēn, hētis polla ekopiasen en Kyriō. 13 aspasasthe Rhouphon ton eklekton en Kyriō kai tēn mētera autou kai emou. 14 aspasasthe Asynkriton, Phlegonta, Hermēn, Patroban, Herman, kai tous syn autois adelphous. 15 aspasasthe Philologon kai Ioulian, Nērea kai tēn adelphēn autou, kai Olympan, kai tous syn autois pantas hagious. 16 aspasasthe allēlous en philēmati hagiō. aspazontai hymas hai ekklēsiai pasai tou Christou.

17 Parakalō de hymas, adelphoi, skopein tous tas dichostasias kai ta skandala para tēn didachēn hēn hymeis emathete poiountas, kai ekklinete ap’ autōn; 18 hoi gar toioutoi tō Kyriō hēmōn Christō ou douleuousin alla tē heautōn koilia, kai dia tēs chrēstologias kai eulogias exapatōsin tas kardias tōn akakōn. 19 hē gar hymōn hypakoē eis pantas aphiketo; eph’ hymin oun chairō, thelō de hymas sophous einai eis to agathon, akeraious de eis to kakon. 20 ho de Theos tēs eirēnēs syntripsei ton Satanan hypo tous podas hymōn en tachei.

HĒ charis tou Kyriou hēmōn Iēsou meth’ hymōn.

21 Aspazetai hymas Timotheos ho synergos mou, kai Loukios kai Iasōn kai Sōsipatros hoi syngeneis mou. 22 aspazomai hymas egō Tertios ho grapsas tēn epistolēn en Kyriō. 23 aspazetai hymas Gaios ho xenos mou kai holēs tēs ekklēsias. aspazetai hymas Erastos ho oikonomos tēs poleōs kai Kouartos ho adelphos.

25 Tō de dynamenō hymas stērixai kata to euangelion mou kai to kērygma Iēsou Christou, kata apokalypsin mystēriou chronois aiōniois sesigēmenou, 26 phanerōthentos de nyn dia te graphōn prophētikōn kat’ epitagēn tou aiōniou Theou eis hypakoēn pisteōs eis panta ta ethnē gnōristhentos, 27 monō sophō Theō, dia Iēsou Christou, hō hē doxa eis tous aiōnas tōn aiōnōn; amēn.

 

Sursa Noul Testament, Eberhard Nestle, 1904

(comparat cu ediţia din 1913 – textul dintre paranteze)

https://sites.google.com/site/nestle1904/romans

Transliterarea s-a făcut pe siteul

https://transliterate.com/

Varianta transliterării

Society of Biblical Literature

 

2021, Floreşti-Cluj

 

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu