ΙΑΚΩΒΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
NT Nestle 1904
1: 1 Ἰάκωβος Θεοῦ καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος ταῖς δώδεκα φυλαῖς ταῖς ἐν τῇ Διασπορᾷ χαίρειν.
2 Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, 3 γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν. 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ ἔργον τέλειον ἐχέτω, ἵνα ἦτε τέλειοι καὶ ὁλόκληροι, ἐν μηδενὶ λειπόμενοι. 5 Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας, αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος Θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ μὴ ὀνειδίζοντος, καὶ δοθήσεται αὐτῷ. 6 αἰτείτω δὲ ἐν πίστει, μηδὲν διακρινόμενος· ὁ γὰρ διακρινόμενος ἔοικεν κλύδωνι θαλάσσης ἀνεμιζομένῳ καὶ ῥιπιζομένῳ. 7 μὴ γὰρ οἰέσθω ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ὅτι λήμψεταί τι παρὰ τοῦ Κυρίου, 8 ἀνὴρ δίψυχος, ἀκατάστατος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ. 9 Καυχάσθω δὲ ὁ ἀδελφὸς ὁ ταπεινὸς ἐν τῷ ὕψει αὐτοῦ, 10 ὁ δὲ πλούσιος ἐν τῇ ταπεινώσει αὐτοῦ, ὅτι ὡς ἄνθος χόρτου παρελεύσεται. 11 ἀνέτειλεν γὰρ ὁ ἥλιος σὺν τῷ καύσωνι καὶ ἐξήρανεν τὸν χόρτον, καὶ τὸ ἄνθος αὐτοῦ ἐξέπεσεν καὶ ἡ εὐπρέπεια τοῦ προσώπου αὐτοῦ ἀπώλετο· οὕτως καὶ ὁ πλούσιος ἐν ταῖς πορείαις αὐτοῦ μαρανθήσεται. 12 Μακάριος ἀνὴρ ὃς ὑπομένει πειρασμόν, ὅτι δόκιμος γενόμενος λήμψεται τὸν στέφανον τῆς ζωῆς, ὃν ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν. 13 Μηδεὶς πειραζόμενος λεγέτω ὅτι Ἀπὸ Θεοῦ πειράζομαι· ὁ γὰρ Θεὸς ἀπείραστός ἐστιν κακῶν, πειράζει δὲ αὐτὸς οὐδένα. 14 ἕκαστος δὲ πειράζεται ὑπὸ τῆς ἰδίας ἐπιθυμίας ἐξελκόμενος καὶ δελεαζόμενος· 15 εἶτα ἡ ἐπιθυμία συλλαβοῦσα τίκτει ἁμαρτίαν, ἡ δὲ ἁμαρτία ἀποτελεσθεῖσα ἀποκύει θάνατον. 16 Μὴ πλανᾶσθε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί. 17 πᾶσα δόσις ἀγαθὴ καὶ πᾶν δώρημα τέλειον ἄνωθέν ἐστιν καταβαῖνον ἀπὸ τοῦ Πατρὸς τῶν φώτων, παρ’ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ ἢ τροπῆς ἀποσκίασμα. 18 βουληθεὶς ἀπεκύησεν ἡμᾶς λόγῳ ἀληθείας, εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς ἀπαρχήν τινα τῶν αὐτοῦ κτισμάτων.
19 Ἴστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί. ἔστω δὲ πᾶς ἄνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκοῦσαι, βραδὺς εἰς τὸ λαλῆσαι, βραδὺς εἰς ὀργήν· 20 ὀργὴ γὰρ ἀνδρὸς δικαιοσύνην Θεοῦ οὐκ ἐργάζεται. 21 διὸ ἀποθέμενοι πᾶσαν ῥυπαρίαν καὶ περισσείαν κακίας ἐν πραΰτητι δέξασθε τὸν ἔμφυτον λόγον τὸν δυνάμενον σῶσαι τὰς ψυχὰς ὑμῶν. 22 γίνεσθε δὲ ποιηταὶ λόγου, καὶ μὴ ἀκροαταὶ μόνον παραλογιζόμενοι ἑαυτούς. 23 ὅτι εἴ τις ἀκροατὴς λόγου ἐστὶν καὶ οὐ ποιητής, οὗτος ἔοικεν ἀνδρὶ κατανοοῦντι τὸ πρόσωπον τῆς γενέσεως αὐτοῦ ἐν ἐσόπτρῳ· 24 κατενόησεν γὰρ ἑαυτὸν καὶ ἀπελήλυθεν, καὶ εὐθέως ἐπελάθετο ὁποῖος ἦν. 25 ὁ δὲ παρακύψας εἰς νόμον τέλειον τὸν τῆς ἐλευθερίας καὶ παραμείνας, οὐκ ἀκροατὴς ἐπιλησμονῆς γενόμενος ἀλλὰ ποιητὴς ἔργου, οὗτος μακάριος ἐν τῇ ποιήσει αὐτοῦ ἔσται. 26 Εἴ τις δοκεῖ θρησκὸς εἶναι, μὴ χαλιναγωγῶν γλῶσσαν ἑαυτοῦ ἀλλὰ ἀπατῶν καρδίαν ἑαυτοῦ, τούτου μάταιος ἡ θρησκεία. 27 θρησκεία καθαρὰ καὶ ἀμίαντος παρὰ τῷ Θεῷ καὶ Πατρὶ αὕτη ἐστίν, ἐπισκέπτεσθαι ὀρφανοὺς καὶ χήρας ἐν τῇ θλίψει αὐτῶν, ἄσπιλον ἑαυτὸν τηρεῖν ἀπὸ τοῦ κόσμου.
IAKŌBOU EPISTOLĒ
Transliteration Society of Biblical Literature
1: 1 Iakōbos Theou kai Kyriou Iēsou Christou doulos tais dōdeka phylais tais en tē Diaspora chairein.
2 Pasan charan hēgēsasthe, adelphoi mou, hotan peirasmois peripesēte poikilois, 3 ginōskontes hoti to dokimion hymōn tēs pisteōs katergazetai hypomonēn. 4 hē de hypomonē ergon teleion echetō, hina ēte teleioi kai holoklēroi, en mēdeni leipomenoi. 5 Ei de tis hymōn leipetai sophias, aiteitō para tou didontos Theou pasin haplōs kai mē oneidizontos, kai dothēsetai autō. 6 aiteitō de en pistei, mēden diakrinomenos; ho gar diakrinomenos eoiken klydōni thalassēs anemizomenō kai rhipizomenō. 7 mē gar oiesthō ho anthrōpos ekeinos hoti lēmpsetai ti para tou Kyriou, 8 anēr dipsychos, akatastatos en pasais tais hodois autou. 9 Kauchasthō de ho adelphos ho tapeinos en tō hypsei autou, 10 ho de plousios en tē tapeinōsei autou, hoti hōs anthos chortou pareleusetai. 11 aneteilen gar ho hēlios syn tō kausōni kai exēranen ton chorton, kai to anthos autou exepesen kai hē euprepeia tou prosōpou autou apōleto; houtōs kai ho plousios en tais poreiais autou maranthēsetai. 12 Makarios anēr hos hypomenei peirasmon, hoti dokimos genomenos lēmpsetai ton stephanon tēs zōēs, hon epēngeilato tois agapōsin auton. 13 Mēdeis peirazomenos legetō hoti Apo Theou peirazomai; ho gar Theos apeirastos estin kakōn, peirazei de autos oudena. 14 hekastos de peirazetai hypo tēs idias epithymias exelkomenos kai deleazomenos; 15 eita hē epithymia syllabousa tiktei hamartian, hē de hamartia apotelestheisa apokyei thanaton. 16 Mē planasthe, adelphoi mou agapētoi. 17 pasa dosis agathē kai pan dōrēma teleion anōthen estin katabainon apo tou Patros tōn phōtōn, par’ hō ouk eni parallagē ē tropēs aposkiasma. 18 boulētheis apekyēsen hēmas logō alētheias, eis to einai hēmas aparchēn tina tōn autou ktismatōn.
19 Iste, adelphoi mou agapētoi. estō de pas anthrōpos tachys eis to akousai, bradys eis to lalēsai, bradys eis orgēn; 20 orgē gar andros dikaiosynēn Theou ouk ergazetai. 21 dio apothemenoi pasan rhyparian kai perisseian kakias en prautēti dexasthe ton emphyton logon ton dynamenon sōsai tas psychas hymōn. 22 ginesthe de poiētai logou, kai mē akroatai monon paralogizomenoi heautous. 23 hoti ei tis akroatēs logou estin kai ou poiētēs, houtos eoiken andri katanoounti to prosōpon tēs geneseōs autou en esoptrō; 24 katenoēsen gar heauton kai apelēlythen, kai eutheōs epelatheto hopoios ēn. 25 ho de parakypsas eis nomon teleion ton tēs eleutherias kai parameinas, ouk akroatēs epilēsmonēs genomenos alla poiētēs ergou, houtos makarios en tē poiēsei autou estai. 26 Ei tis dokei thrēskos einai, mē chalinagōgōn glōssan heautou alla apatōn kardian heautou, toutou mataios hē thrēskeia. 27 thrēskeia kathara kai amiantos para tō Theō kai Patri hautē estin, episkeptesthai orphanous kai chēras en tē thlipsei autōn, aspilon heauton tērein apo tou kosmou.
2: 1 Ἀδελφοί μου, μὴ ἐν προσωπολημψίαις ἔχετε τὴν πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς δόξης. 2 ἐὰν γὰρ εἰσέλθῃ εἰς συναγωγὴν ὑμῶν ἀνὴρ χρυσοδακτύλιος ἐν ἐσθῆτι λαμπρᾷ, εἰσέλθῃ δὲ καὶ πτωχὸς ἐν ῥυπαρᾷ ἐσθῆτι, 3 ἐπιβλέψητε δὲ ἐπὶ τὸν φοροῦντα τὴν ἐσθῆτα τὴν λαμπρὰν καὶ εἴπητε Σὺ κάθου ὧδε καλῶς, καὶ τῷ πτωχῷ εἴπητε Σὺ στῆθι ἐκεῖ ἢ κάθου ὑπὸ τὸ ὑποπόδιόν μου, 4 οὐ διεκρίθητε ἐν ἑαυτοῖς καὶ ἐγένεσθε κριταὶ διαλογισμῶν πονηρῶν; 5 Ἀκούσατε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί. οὐχ ὁ Θεὸς ἐξελέξατο τοὺς πτωχοὺς τῷ κόσμῳ πλουσίους ἐν πίστει καὶ κληρονόμους τῆς βασιλείας ἧς ἐπηγγείλατο τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν; 6 ὑμεῖς δὲ ἠτιμάσατε τὸν πτωχόν. οὐχ οἱ πλούσιοι καταδυναστεύουσιν ὑμῶν, καὶ αὐτοὶ ἕλκουσιν ὑμᾶς εἰς κριτήρια; 7 οὐκ αὐτοὶ βλασφημοῦσιν τὸ καλὸν ὄνομα τὸ ἐπικληθὲν ἐφ’ ὑμᾶς; 8 εἰ μέντοι νόμον τελεῖτε βασιλικὸν κατὰ τὴν γραφήν Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν, καλῶς ποιεῖτε· 9 εἰ δὲ προσωπολημπτεῖτε, ἁμαρτίαν ἐργάζεσθε, ἐλεγχόμενοι ὑπὸ τοῦ νόμου ὡς παραβάται. 10 ὅστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον τηρήσῃ, πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί, γέγονεν πάντων ἔνοχος. 11 ὁ γὰρ εἰπών Μὴ μοιχεύσῃς, εἶπεν καί Μὴ φονεύσῃς· εἰ δὲ οὐ μοιχεύεις, φονεύεις δέ, γέγονας παραβάτης νόμου. 12 οὕτως λαλεῖτε καὶ οὕτως ποιεῖτε ὡς διὰ νόμου ἐλευθερίας μέλλοντες κρίνεσθαι. 13 ἡ γὰρ κρίσις ἀνέλεος τῷ μὴ ποιήσαντι ἔλεος· κατακαυχᾶται ἔλεος κρίσεως. 14 Τί τὸ ὄφελος, ἀδελφοί μου, ἐὰν πίστιν λέγῃ τις ἔχειν ἔργα δὲ μὴ ἔχῃ; μὴ δύναται ἡ πίστις σῶσαι αὐτόν; 15 ἐὰν ἀδελφὸς ἢ ἀδελφὴ γυμνοὶ ὑπάρχωσιν καὶ λειπόμενοι τῆς ἐφημέρου τροφῆς, 16 εἴπῃ δέ τις αὐτοῖς ἐξ ὑμῶν Ὑπάγετε ἐν εἰρήνῃ, θερμαίνεσθε καὶ χορτάζεσθε, μὴ δῶτε δὲ αὐτοῖς τὰ ἐπιτήδεια τοῦ σώματος, τί τὸ ὄφελος; 17 οὕτως καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔχῃ ἔργα, νεκρά ἐστιν καθ’ ἑαυτήν. 18 ἀλλ’ ἐρεῖ τις Σὺ πίστιν ἔχεις, κἀγὼ ἔργα ἔχω· δεῖξόν μοι τὴν πίστιν σου χωρὶς τῶν ἔργων, κἀγώ σοι δείξω ἐκ τῶν ἔργων μου τὴν πίστιν. 19 σὺ πιστεύεις ὅτι εἷς ἐστιν ὁ Θεός; καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσιν καὶ φρίσσουσιν. 20 θέλεις δὲ γνῶναι, ὦ ἄνθρωπε κενέ, ὅτι ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων ἀργή ἐστιν; 21 Ἀβραὰμ ὁ πατὴρ ἡμῶν οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ἀνενέγκας Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον; 22 βλέπεις ὅτι ἡ πίστις συνήργει τοῖς ἔργοις αὐτοῦ, καὶ ἐκ τῶν ἔργων ἡ πίστις ἐτελειώθη, 23 καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφὴ ἡ λέγουσα Ἐπίστευσεν δὲ Ἀβραὰμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην, καὶ φίλος Θεοῦ ἐκλήθη. 24 ὁρᾶτε ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἐκ πίστεως μόνον. 25 ὁμοίως δὲ καὶ Ῥαὰβ ἡ πόρνη οὐκ ἐξ ἔργων ἐδικαιώθη, ὑποδεξαμένη τοὺς ἀγγέλους καὶ ἑτέρᾳ ὁδῷ ἐκβαλοῦσα; 26 ὥσπερ γὰρ τὸ σῶμα χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστιν, οὕτως καὶ ἡ πίστις χωρὶς ἔργων νεκρά ἐστιν.
2: 1 Adelphoi mou, mē en prosōpolēmpsiais echete tēn pistin tou Kyriou hēmōn Iēsou Christou tēs doxēs. 2 ean gar eiselthē eis synagōgēn hymōn anēr chrysodaktylios en esthēti lampra, eiselthē de kai ptōchos en rhypara esthēti, 3 epiblepsēte de epi ton phorounta tēn esthēta tēn lampran kai eipēte Sy kathou hōde kalōs, kai tō ptōchō eipēte Sy stēthi ekei ē kathou hypo to hypopodion mou, 4 ou diekrithēte en heautois kai egenesthe kritai dialogismōn ponērōn? 5 Akousate, adelphoi mou agapētoi. ouch ho Theos exelexato tous ptōchous tō kosmō plousious en pistei kai klēronomous tēs basileias hēs epēngeilato tois agapōsin auton? 6 hymeis de ētimasate ton ptōchon. ouch hoi plousioi katadynasteuousin hymōn, kai autoi helkousin hymas eis kritēria? 7 ouk autoi blasphēmousin to kalon onoma to epiklēthen eph’ hymas? 8 ei mentoi nomon teleite basilikon kata tēn graphēn Agapēseis ton plēsion sou hōs seauton, kalōs poieite; 9 ei de prosōpolēmpteite, hamartian ergazesthe, elenchomenoi hypo tou nomou hōs parabatai. 10 hostis gar holon ton nomon tērēsē, ptaisē de en heni, gegonen pantōn enochos. 11 ho gar eipōn Mē moicheusēs, eipen kai Mē phoneusēs; ei de ou moicheueis, phoneueis de, gegonas parabatēs nomou. 12 houtōs laleite kai houtōs poieite hōs dia nomou eleutherias mellontes krinesthai. 13 hē gar krisis aneleos tō mē poiēsanti eleos; katakauchatai eleos kriseōs. 14 Ti to ophelos, adelphoi mou, ean pistin legē tis echein erga de mē echē? mē dynatai hē pistis sōsai auton? 15 ean adelphos ē adelphē gymnoi hyparchōsin kai leipomenoi tēs ephēmerou trophēs, 16 eipē de tis autois ex hymōn Hypagete en eirēnē, thermainesthe kai chortazesthe, mē dōte de autois ta epitēdeia tou sōmatos, ti to ophelos? 17 houtōs kai hē pistis, ean mē echē erga, nekra estin kath’ heautēn. 18 all’ erei tis Sy pistin echeis, kagō erga echō; deixon moi tēn pistin sou chōris tōn ergōn, kagō soi deixō ek tōn ergōn mou tēn pistin. 19 sy pisteueis hoti heis estin ho Theos? kalōs poieis; kai ta daimonia pisteuousin kai phrissousin. 20 theleis de gnōnai, ō anthrōpe kene, hoti hē pistis chōris tōn ergōn argē estin? 21 Abraam ho patēr hēmōn ouk ex ergōn edikaiōthē, anenenkas Isaak ton huion autou epi to thysiastērion? 22 blepeis hoti hē pistis synērgei tois ergois autou, kai ek tōn ergōn hē pistis eteleiōthē, 23 kai eplērōthē hē graphē hē legousa Episteusen de Abraam tō Theō, kai elogisthē autō eis dikaiosynēn, kai philos Theou eklēthē. 24 horate hoti ex ergōn dikaioutai anthrōpos kai ouk ek pisteōs monon. 25 homoiōs de kai Rhaab hē pornē ouk ex ergōn edikaiōthē, hypodexamenē tous angelous kai hetera hodō ekbalousa? 26 hōsper gar to sōma chōris pneumatos nekron estin, houtōs kai hē pistis chōris ergōn nekra estin.
3: 1 Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες ὅτι μεῖζον κρίμα λημψόμεθα. 2 πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες· εἴ τις ἐν λόγῳ οὐ πταίει, οὗτος τέλειος ἀνήρ, δυνατὸς χαλιναγωγῆσαι καὶ ὅλον τὸ σῶμα. 3 εἰ δὲ τῶν ἵππων τοὺς χαλινοὺς εἰς τὰ στόματα βάλλομεν εἰς τὸ πείθεσθαι αὐτοὺς ἡμῖν, καὶ ὅλον τὸ σῶμα αὐτῶν μετάγομεν. 4 ἰδοὺ καὶ τὰ πλοῖα, τηλικαῦτα ὄντα καὶ ὑπὸ ἀνέμων σκληρῶν ἐλαυνόμενα, μετάγεται ὑπὸ ἐλαχίστου πηδαλίου ὅπου ἡ ὁρμὴ τοῦ εὐθύνοντος βούλεται· 5 οὕτως καὶ ἡ γλῶσσα μικρὸν μέλος ἐστὶν καὶ μεγάλα αὐχεῖ. ἰδοὺ ἡλίκον πῦρ ἡλίκην ὕλην ἀνάπτει· 6 καὶ ἡ γλῶσσα πῦρ, ὁ κόσμος τῆς ἀδικίας, ἡ γλῶσσα καθίσταται ἐν τοῖς μέλεσιν ἡμῶν, ἡ σπιλοῦσα ὅλον τὸ σῶμα καὶ φλογίζουσα τὸν τροχὸν τῆς γενέσεως καὶ φλογιζομένη ὑπὸ τῆς γεέννης. 7 πᾶσα γὰρ φύσις θηρίων τε καὶ πετεινῶν ἑρπετῶν τε καὶ ἐναλίων δαμάζεται καὶ δεδάμασται τῇ φύσει τῇ ἀνθρωπίνῃ, 8 τὴν δὲ γλῶσσαν οὐδεὶς δαμάσαι δύναται ἀνθρώπων· ἀκατάστατον κακόν, μεστὴ ἰοῦ θανατηφόρου. 9 ἐν αὐτῇ εὐλογοῦμεν τὸν Κύριον καὶ Πατέρα, καὶ ἐν αὐτῇ καταρώμεθα τοὺς ἀνθρώπους τοὺς καθ’ ὁμοίωσιν Θεοῦ γεγονότας· 10 ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος ἐξέρχεται εὐλογία καὶ κατάρα. οὐ χρή, ἀδελφοί μου, ταῦτα οὕτως γίνεσθαι. 11 μήτι ἡ πηγὴ ἐκ τῆς αὐτῆς ὀπῆς βρύει τὸ γλυκὺ καὶ τὸ πικρόν; 12 μὴ δύναται, ἀδελφοί μου, συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι ἢ ἄμπελος σῦκα; οὔτε ἁλυκὸν γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ. 13 Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας. 14 εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας. 15 οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλὰ ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης· 16 ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα. 17 ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος, ἀνυπόκριτος. 18 καρπὸς δὲ δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.
3: 1 Mē polloi didaskaloi ginesthe, adelphoi mou, eidotes hoti meizon krima lēmpsometha. 2 polla gar ptaiomen hapantes; ei tis en logō ou ptaiei, houtos teleios anēr, dynatos chalinagōgēsai kai holon to sōma. 3 ei de tōn hippōn tous chalinous eis ta stomata ballomen eis to peithesthai autous hēmin, kai holon to sōma autōn metagomen. 4 idou kai ta ploia, tēlikauta onta kai hypo anemōn sklērōn elaunomena, metagetai hypo elachistou pēdaliou hopou hē hormē tou euthynontos bouletai; 5 houtōs kai hē glōssa mikron melos estin kai megala auchei. idou hēlikon pyr hēlikēn hylēn anaptei; 6 kai hē glōssa pyr, ho kosmos tēs adikias, hē glōssa kathistatai en tois melesin hēmōn, hē spilousa holon to sōma kai phlogizousa ton trochon tēs geneseōs kai phlogizomenē hypo tēs geennēs. 7 pasa gar physis thēriōn te kai peteinōn herpetōn te kai enaliōn damazetai kai dedamastai tē physei tē anthrōpinē, 8 tēn de glōssan oudeis damasai dynatai anthrōpōn; akatastaton kakon, mestē iou thanatēphorou. 9 en autē eulogoumen ton Kyrion kai Patera, kai en autē katarōmetha tous anthrōpous tous kath’ homoiōsin Theou gegonotas; 10 ek tou autou stomatos exerchetai eulogia kai katara. ou chrē, adelphoi mou, tauta houtōs ginesthai. 11 mēti hē pēgē ek tēs autēs opēs bryei to glyky kai to pikron? 12 mē dynatai, adelphoi mou, sykē elaias poiēsai ē ampelos syka? oute halykon glyky poiēsai hydōr. 13 Tis sophos kai epistēmōn en hymin? deixatō ek tēs kalēs anastrophēs ta erga autou en prautēti sophias. 14 ei de zēlon pikron echete kai eritheian en tē kardia hymōn, mē katakauchasthe kai pseudesthe kata tēs alētheias. 15 ouk estin hautē hē sophia anōthen katerchomenē, alla epigeios, psychikē, daimoniōdēs; 16 hopou gar zēlos kai eritheia, ekei akatastasia kai pan phaulon pragma. 17 hē de anōthen sophia prōton men hagnē estin, epeita eirēnikē, epieikēs, eupeithēs, mestē eleous kai karpōn agathōn, adiakritos, anypokritos. 18 karpos de dikaiosynēs en eirēnē speiretai tois poiousin eirēnēn.
4: 1 Πόθεν πόλεμοι καὶ πόθεν μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν, ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν ὑμῶν; 2 ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν· μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε. οὐκ ἔχετε διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς· 3 αἰτεῖτε καὶ οὐ λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε. 4 μοιχαλίδες, οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἐὰν οὖν βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται. 5 ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς ἡ γραφὴ λέγει Πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκισεν ἐν ἡμῖν; 6 μείζονα δὲ δίδωσιν χάριν· διὸ λέγει Ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν. 7 ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ· ἀντίστητε δὲ τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ’ ὑμῶν· 8 ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγγίσει ὑμῖν. καθαρίσατε χεῖρας, ἁμαρτωλοί, καὶ ἁγνίσατε καρδίας, δίψυχοι. ταλαιπωρήσατε καὶ πενθήσατε καὶ κλαύσατε· 9 ὁ γέλως ὑμῶν εἰς πένθος μετατραπήτω καὶ ἡ χαρὰ εἰς κατήφειαν. 10 ταπεινώθητε ἐνώπιον Κυρίου, καὶ ὑψώσει ὑμᾶς. 11 Μὴ καταλαλεῖτε ἀλλήλων, ἀδελφοί. ὁ καταλαλῶν ἀδελφοῦ ἢ κρίνων τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καταλαλεῖ νόμου καὶ κρίνει νόμον· εἰ δὲ νόμον κρίνεις, οὐκ εἶ ποιητὴς νόμου ἀλλὰ κριτής. 12 εἷς ἐστιν νομοθέτης καὶ κριτής, ὁ δυνάμενος σῶσαι καὶ ἀπολέσαι· σὺ δὲ τίς εἶ, ὁ κρίνων τὸν πλησίον;
13 Ἄγε νῦν οἱ λέγοντες Σήμερον ἢ αὔριον πορευσόμεθα εἰς τήνδε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν· 14 οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε τῆς αὔριον ποία ἡ ζωὴ ὑμῶν· ἀτμὶς γάρ ἐστε ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα καὶ ἀφανιζομένη· 15 ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς Ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο. 16 νῦν δὲ καυχᾶσθε ἐν ταῖς ἀλαζονίαις ὑμῶν· πᾶσα καύχησις τοιαύτη πονηρά ἐστιν. 17 εἰδότι οὖν καλὸν ποιεῖν καὶ μὴ ποιοῦντι, ἁμαρτία αὐτῷ ἐστιν.
4: 1 Pothen polemoi kai pothen machai en hymin? ouk enteuthen, ek tōn hēdonōn hymōn tōn strateuomenōn en tois melesin hymōn? 2 epithymeite, kai ouk echete; phoneuete kai zēloute, kai ou dynasthe epitychein; machesthe kai polemeite. ouk echete dia to mē aiteisthai hymas; 3 aiteite kai ou lambanete, dioti kakōs aiteisthe, hina en tais hēdonais hymōn dapanēsēte. 4 moichalides, ouk oidate hoti hē philia tou kosmou echthra tou Theou estin? hos ean oun boulēthē philos einai tou kosmou, echthros tou Theou kathistatai. 5 ē dokeite hoti kenōs hē graphē legei Pros phthonon epipothei to pneuma ho katōkisen en hēmin? 6 meizona de didōsin charin; dio legei HO Theos hyperēphanois antitassetai, tapeinois de didōsin charin. 7 hypotagēte oun tō Theō; antistēte de tō diabolō, kai pheuxetai aph’ hymōn; 8 engisate tō Theō, kai engisei hymin. katharisate cheiras, hamartōloi, kai hagnisate kardias, dipsychoi. talaipōrēsate kai penthēsate kai klausate; 9 ho gelōs hymōn eis penthos metatrapētō kai hē chara eis katēpheian. 10 tapeinōthēte enōpion Kyriou, kai hypsōsei hymas. 11 Mē katalaleite allēlōn, adelphoi. ho katalalōn adelphou ē krinōn ton adelphon autou katalalei nomou kai krinei nomon; ei de nomon krineis, ouk ei poiētēs nomou alla kritēs. 12 heis estin nomothetēs kai kritēs, ho dynamenos sōsai kai apolesai; sy de tis ei, ho krinōn ton plēsion?
13 Age nyn hoi legontes Sēmeron ē aurion poreusometha eis tēnde tēn polin kai poiēsomen ekei eniauton kai emporeusometha kai kerdēsomen; 14 hoitines ouk epistasthe tēs aurion poia hē zōē hymōn; atmis gar este hē pros oligon phainomenē, epeita kai aphanizomenē; 15 anti tou legein hymas Ean ho Kyrios thelēsē, kai zēsomen kai poiēsomen touto ē ekeino. 16 nyn de kauchasthe en tais alazoniais hymōn; pasa kauchēsis toiautē ponēra estin. 17 eidoti oun kalon poiein kai mē poiounti, hamartia autō estin.
5: 1 Ἄγε νῦν οἱ πλούσιοι, κλαύσατε ὀλολύζοντες ἐπὶ ταῖς ταλαιπωρίαις ὑμῶν ταῖς ἐπερχομέναις. 2 ὁ πλοῦτος ὑμῶν σέσηπεν, καὶ τὰ ἱμάτια ὑμῶν σητόβρωτα γέγονεν, 3 ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται, καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν ὡς πῦρ. ἐθησαυρίσατε ἐν ἐσχάταις ἡμέραις. 4 ἰδοὺ ὁ μισθὸς τῶν ἐργατῶν τῶν ἀμησάντων τὰς χώρας ὑμῶν ὁ ἀφυστερημένος ἀφ’ ὑμῶν κράζει, καὶ αἱ βοαὶ τῶν θερισάντων εἰς τὰ ὦτα Κυρίου Σαβαὼθ εἰσελήλυθαν. 5 ἐτρυφήσατε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐσπαταλήσατε, ἐθρέψατε τὰς καρδίας ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ σφαγῆς. 6 κατεδικάσατε, ἐφονεύσατε τὸν δίκαιον· οὐκ ἀντιτάσσεται ὑμῖν.
7 Μακροθυμήσατε οὖν, ἀδελφοί, ἕως τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου. ἰδοὺ ὁ γεωργὸς ἐκδέχεται τὸν τίμιον καρπὸν τῆς γῆς, μακροθυμῶν ἐπ’ αὐτῷ ἕως λάβῃ πρόϊμον καὶ ὄψιμον. 8 μακροθυμήσατε καὶ ὑμεῖς, στηρίξατε τὰς καρδίας ὑμῶν, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου ἤγγικεν. 9 μὴ στενάζετε, ἀδελφοί, κατ’ ἀλλήλων, ἵνα μὴ κριθῆτε· ἰδοὺ ὁ κριτὴς πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκεν. 10 ὑπόδειγμα λάβετε, ἀδελφοί, τῆς κακοπαθείας καὶ τῆς μακροθυμίας τοὺς προφήτας, οἳ ἐλάλησαν ἐν τῷ ὀνόματι Κυρίου. 11 ἰδοὺ μακαρίζομεν τοὺς ὑπομείναντας· τὴν ὑπομονὴν Ἰὼβ ἠκούσατε, καὶ τὸ τέλος Κυρίου εἴδετε, ὅτι πολύσπλαγχνός ἐστιν ὁ Κύριος καὶ οἰκτίρμων. 12 Πρὸ πάντων δέ, ἀδελφοί μου, μὴ ὀμνύετε, μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε ἄλλον τινὰ ὅρκον· ἤτω δὲ ὑμῶν τὸ Ναὶ ναί, καὶ τὸ Οὒ οὔ, ἵνα μὴ ὑπὸ κρίσιν πέσητε. 13 Κακοπαθεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσευχέσθω· εὐθυμεῖ τις; ψαλλέτω. 14 ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀλείψαντες ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. 15 καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα, καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ. 16 ἐξομολογεῖσθε οὖν ἀλλήλοις τὰς ἁμαρτίας, καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων, ὅπως ἰαθῆτε. πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη. 17 Ἠλείας ἄνθρωπος ἦν ὁμοιοπαθὴς ἡμῖν, καὶ προσευχῇ προσηύξατο τοῦ μὴ βρέξαι, καὶ οὐκ ἔβρεξεν ἐπὶ τῆς γῆς ἐνιαυτοὺς τρεῖς καὶ μῆνας ἕξ· 18 καὶ πάλιν προσηύξατο, καὶ ὁ οὐρανὸς ὑετὸν ἔδωκεν καὶ ἡ γῆ ἐβλάστησεν τὸν καρπὸν αὐτῆς. 19 Ἀδελφοί μου, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας καὶ ἐπιστρέψῃ τις αὐτόν, 20 γινώσκετε ὅτι ὁ ἐπιστρέψας ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐκ θανάτου καὶ καλύψει πλῆθος ἁμαρτιῶν.
5: 1 Age nyn hoi plousioi, klausate ololyzontes epi tais talaipōriais hymōn tais eperchomenais. 2 ho ploutos hymōn sesēpen, kai ta himatia hymōn sētobrōta gegonen, 3 ho chrysos hymōn kai ho argyros katiōtai, kai ho ios autōn eis martyrion hymin estai kai phagetai tas sarkas hymōn hōs pyr. ethēsaurisate en eschatais hēmerais. 4 idou ho misthos tōn ergatōn tōn amēsantōn tas chōras hymōn ho aphysterēmenos aph’ hymōn krazei, kai hai boai tōn therisantōn eis ta ōta Kyriou Sabaōth eiselēlythan. 5 etryphēsate epi tēs gēs kai espatalēsate, ethrepsate tas kardias hymōn en hēmera sphagēs. 6 katedikasate, ephoneusate ton dikaion; ouk antitassetai hymin.
7 Makrothymēsate oun, adelphoi, heōs tēs parousias tou Kyriou. idou ho geōrgos ekdechetai ton timion karpon tēs gēs, makrothymōn ep’ autō heōs labē proimon kai opsimon. 8 makrothymēsate kai hymeis, stērixate tas kardias hymōn, hoti hē parousia tou Kyriou ēngiken. 9 mē stenazete, adelphoi, kat’ allēlōn, hina mē krithēte; idou ho kritēs pro tōn thyrōn hestēken. 10 hypodeigma labete, adelphoi, tēs kakopatheias kai tēs makrothymias tous prophētas, hoi elalēsan en tō onomati Kyriou. 11 idou makarizomen tous hypomeinantas; tēn hypomonēn Iōb ēkousate, kai to telos Kyriou eidete, hoti polysplanchnos estin ho Kyrios kai oiktirmōn. 12 Pro pantōn de, adelphoi mou, mē omnyete, mēte ton ouranon mēte tēn gēn mēte allon tina horkon; ētō de hymōn to Nai nai, kai to Ou ou, hina mē hypo krisin pesēte. 13 Kakopathei tis en hymin? proseuchesthō; euthymei tis? psalletō. 14 asthenei tis en hymin? proskalesasthō tous presbyterous tēs ekklēsias, kai proseuxasthōsan ep’ auton aleipsantes elaiō en tō onomati tou Kyriou. 15 kai hē euchē tēs pisteōs sōsei ton kamnonta, kai egerei auton ho Kyrios; kan hamartias ē pepoiēkōs, aphethēsetai autō. 16 exomologeisthe oun allēlois tas hamartias, kai proseuchesthe hyper allēlōn, hopōs iathēte. poly ischyei deēsis dikaiou energoumenē. 17 Ēleias anthrōpos ēn homoiopathēs hēmin, kai proseuchē prosēuxato tou mē brexai, kai ouk ebrexen epi tēs gēs eniautous treis kai mēnas hex; 18 kai palin prosēuxato, kai ho ouranos hyeton edōken kai hē gē eblastēsen ton karpon autēs. 19 Adelphoi mou, ean tis en hymin planēthē apo tēs alētheias kai epistrepsē tis auton, 20 ginōskete hoti ho epistrepsas hamartōlon ek planēs hodou autou sōsei psychēn autou ek thanatou kai kalypsei plēthos hamartiōn.
Sursa Noul Testament, Eberhard Nestle, 1904
(comparat cu ediţia din 1913 – textul dintre paranteze)
https://sites.google.com/site/nestle1904/james
Transliterarea s-a făcut pe siteul
Varianta transliterării
Society of Biblical Literature
2021, Floreşti-Cluj
Niciun comentariu:
Trimiteți un comentariu